I Am Forever - Paths Of Possession

Those eyes, they bore into me

As I stripped the of their life

How can this be?

polluted memory

All these things happened, were they real?

I can still feel, this hatred burns intense

More than my memories from the past

And who is he?

I murdered violently

This wretched vision through my mind, an open door

This was not for your eyes

This was not for you to see

See me, I am forever

Traveled into eternity’s dark abyss

They’re calling me;

I will be home in days

All of these nightmares left behind

My skin is burned

More died, the more I learned

A vicious killer I will leave in the ditches, I will leave behind

This was not for your eyes

This was not for you to see

See me, I am forever

The bloody truth is upon your distant gaze

Dark twisting thoughts consume my head

Time is standing still for my journey home

A sickening reflection is staring me down

As a monster, disfigured, I return to my world

And for these things

My people spit on me

Do faceless cowards dare to speak?

The cringe beneath

Their gods and their beliefs

Afraid to face me, I am forever

Die ogen, ze boorden zich in mij

Terwijl ik van hun leven heb gestript

Hoe kan dit?

vervuild geheugen

Al deze dingen zijn gebeurd, waren ze echt?

Ik kan nog steeds voelen, deze haat brandt intens

Meer dan mijn herinneringen uit het verleden

En wie is hij?

Ik heb gewelddadig vermoord

Dit ellendige visioen door mijn geest, een open deur

Dit was niet voor jouw ogen

Dit was niet voor jou om te zien

Zie me, ik ben voor altijd

Reisde in de donkere afgrond van de eeuwigheid

Ze bellen me;

Ik ben over een paar dagen thuis

Al deze nachtmerries achtergelaten

Mijn huid is verbrand

Meer stierven, hoe meer ik leerde

Een wrede moordenaar die ik in de greppels zal achterlaten, zal ik achterlaten

Dit was niet voor jouw ogen

Dit was niet voor jou om te zien

Zie me, ik ben voor altijd

De verdomde waarheid is in je verre blik

Donkere, kronkelende gedachten verteren mijn hoofd

De tijd staat stil voor mijn reis naar huis

Een misselijkmakende reflectie staart me aan

Als een misvormd monster keer ik terug naar mijn wereld

En voor deze dingen

Mijn mensen spugen op me

Durven gezichtsloze lafaards te spreken?

De krimp eronder

Hun goden en hun overtuigingen

Bang om me aan te kijken, ik ben voor altijd