La plage aux romantiques - Pascal Danel

Il y avait sur une plage

Une fille qui pleurait

Je voyais sur son visage

De grosses larmes qui coulaient

Laissons la plage aux romantiques

Ce soir j’ai envie de t’aimer

Laissons la plage aux romantiques

Je veux t’aimer à mon idée

Cette plage au clair de lune

Etait triste à pleurer

Elle était si loin la dune

Comme le temps a passé

Laissons la plage aux romantiques

Ce soir j’ai envie de t’aimer

Laissons la plage aux romantiques

Je veux t’aimer à mon idée

Et mes mains sur son visage

L’ont soudain consoler

Il restait la belle image

D’une fille qui riait

Laissons la plage aux romantiques

Ce soir j’ai envie de t’aimer

Laissons la plage aux romantiques

Allez viens, veux-tu m'épouser?

Viens, viens, viens, viens, viens, viens

Er was op een strand

Een huilend meisje

Ik zag op zijn gezicht

Grote tranen stromen naar beneden

Laat het strand over aan de romantici

Vanavond wil ik van je houden

Laat het strand over aan de romantici

Ik wil van je houden op mijn manier

Dit maanverlichte strand

Was verdrietig om te huilen

Ze was zo ver de duin

Naarmate de tijd verstrijkt

Laat het strand over aan de romantici

Vanavond wil ik van je houden

Laat het strand over aan de romantici

Ik wil van je houden op mijn manier

En mijn handen op zijn gezicht

Plotseling troostte hem

Daar bleef het mooie beeld

Van een lachend meisje

Laat het strand over aan de romantici

Vanavond wil ik van je houden

Laat het strand over aan de romantici

Kom op, wil je met me trouwen?

Kom, kom, kom, kom, kom, kom