Everyroad - Parcels

It's probably just a small place

With a lot of land around it, on a hill

French garden on the outside, probably big

Entrance with a gate

Must be a place of solitude, a mental solitude

It's an attitude, that I know very well

But, a physical place?

Only have one little staircase

And the typical fountain in the entrance

Garden extends around the house

But keep it simple, maybe another fountain on the other side

Something a bit bigger, but not necessarily huge

Yeah, like a low fence with a little gate that's never closed

What a great view

Enjoy the tranquility

In the alley for the cypresses that leads to the house

And then just this vast sort of, uh, horizon

Gather my senses together in the woods, experience hope

I keep a dungeon for the darker thoughts

To cleanse myself, to be able to go downstairs and scream

I think if there's a s-, if there's a palace in my mind

It's, it's less sort of a fortress away from the rest of the world

It's halfway between the world and the stars

The sounds for the colors, for the possibilities of perception

Absolute clarity, I know the answers

You can just get away from everything

Except for your own thoughts

Grounded in that entity

I don't think I would feel alone, because it doesn't really matter

You have the best view you could possibly imagine

I think you can see the stars a lot better up there

You can depend on every note

Somewhere near the event horizon of solitude

(Absolute tranquility)

Over the end of every road

All of the ghosts, people you love

Even your friends don't want to know

But you can depend on every note

Over the end of every road

But that's a lie

You actually believe that you have the formula, uh

And then you see that it is wrong

Afraid I might become a stranger

And you'd just be trapped with yourself

Everything falls apart

Het is waarschijnlijk maar een kleine plaats

Met veel land eromheen, op een heuvel

Franse tuin aan de buitenkant, waarschijnlijk groot

Entree met poort

Moet een plaats van eenzaamheid zijn, een mentale eenzaamheid

Het is een houding die ik heel goed ken

Maar een fysieke plek?

Heb maar één kleine trap

En de typische fontein bij de ingang

Tuin strekt zich uit rond het huis

Maar hou het simpel, misschien nog een fontein aan de andere kant

Iets groter, maar niet per se enorm

Ja, als een laag hek met een poortje dat nooit gesloten is

Wat een geweldig uitzicht

Geniet van de rust

In het steegje voor de cipressen dat naar het huis leidt

En dan gewoon dit enorme soort, uh, horizon

Verzamel mijn zintuigen in het bos, ervaar hoop

Ik bewaar een kerker voor de donkere gedachten

Om mezelf te reinigen, om naar beneden te kunnen gaan en te schreeuwen

Ik denk dat als er een s-, als er een paleis in mijn gedachten is

Het is, het is minder een soort fort weg van de rest van de wereld

Het is halverwege tussen de wereld en de sterren

De geluiden voor de kleuren, voor de mogelijkheden van waarneming

Absolute duidelijkheid, ik weet de antwoorden

Je kunt gewoon weg van alles

Behalve je eigen gedachten

Geworteld in die entiteit

Ik denk niet dat ik me alleen zou voelen, want dat maakt niet uit

Je hebt het beste uitzicht dat je je kunt voorstellen

Ik denk dat je de sterren daar veel beter kunt zien

Je kunt op elke noot vertrouwen

Ergens in de buurt van de waarnemingshorizon van eenzaamheid

(Absolute rust)

Aan het einde van elke weg

Alle geesten, mensen van wie je houdt

Zelfs je vrienden willen het niet weten

Maar je kunt op elke noot vertrouwen

Aan het einde van elke weg

Maar dat is een leugen

Je gelooft echt dat je de formule hebt, uh

En dan zie je dat het fout is

Bang dat ik een vreemde zou worden

En je zou gewoon in de val zitten met jezelf

Alles valt uit elkaar