In the Mourning - Paramore

You escape like a runaway train

Off the tracks and down again

My hearts beating like a steam boat tugging all your burdens

On my shoulders

In the mourning I’ll rise

In the mourning I’ll let you die

In the mourning.

all my worry.

Now there’s nothing but time that’s wasted

And words that have no backbone

And now it seems like the whole worlds waiting

Can you hear the echoes fading

In the mourning I’ll rise

In the mourning I’ll let you die

In the mourning.

all my sorry’s.

It takes all my strength not to dig you up From the ground in which you lay

The biggest part of me.

You were the greatest thing,

And now you are just a memory to me, to all.

In the mourning I’ll rise

In the mourning I’ll let you die

In the mourning… all my sorry’s.

Je ontsnapt als een op hol geslagen trein

Van de baan en weer naar beneden

Mijn hart klopt als een stoomboot die al je lasten trekt

Op mijn schouders

In de rouw zal ik opstaan

In de rouw laat ik je sterven

In de rouw.

al mijn zorgen.

Nu is er niets anders dan tijd die wordt verspild

En woorden die geen ruggengraat hebben

En nu lijkt het alsof de hele werelden wachten

Hoor je de echo's vervagen?

In de rouw zal ik opstaan

In de rouw laat ik je sterven

In de rouw.

al mijn excuses.

Het kost al mijn kracht om je niet op te graven uit de grond waarin je ligt

Het grootste deel van mij.

Jij was de grootste,

En nu ben je slechts een herinnering voor mij, voor iedereen.

In de rouw zal ik opstaan

In de rouw laat ik je sterven

In de rouw ... al mijn excuses.