The Longest Winter - Paradise Lost

The long lost winter acceptance woes

A lasting slumber a sickness flows

The last of summer the longing rivers froze

A grasping hunger as darkness grows

Feeling so alive in this hopeless dream

Feeling so alive in this hopeless dream

We’re the ones who pay, with honour

Your pain rejected, your holy symbols inane

Your honour remains infected again

The frost of winter, acceptance shows

A grasping hunger as fever grows

At last the summer the longing rivers flow

A lasting thunder, as darkness grows

Feeling so alive in this hopeless dream

Feeling so alive in this hopeless dream

We’re the ones who pay, with honour

A malediction, your holy symbols inane

Will honour remains rejected again

De lang verloren gewaande winteracceptatieproblemen

Een blijvende slaap een ziekte stroomt

De laatste zomer bevroor de verlangende rivieren

Een grijpbare honger naarmate de duisternis groeit

Je zo levend voelen in deze hopeloze droom

Je zo levend voelen in deze hopeloze droom

Wij zijn degenen die betalen, met eer

Je pijn afgewezen, je heilige symbolen zinloos

Je eer blijft weer besmet

De vorst van de winter, acceptatie blijkt

Een grijpende honger naarmate de koorts groeit

Eindelijk de zomer stromen de verlangende rivieren

Een blijvende donder, terwijl de duisternis groeit

Je zo levend voelen in deze hopeloze droom

Je zo levend voelen in deze hopeloze droom

Wij zijn degenen die betalen, met eer

Een vervloeking, je heilige symbolen zinloos

Zal eer weer afgewezen worden