Kalp Yarası - Özcan Deniz

Her yanım bıçak kesiği

Gördüğün kan karası

Kapanmıyor dinine yandığımın kalp yarası

Ağlıyor adamın anası

Duydum ki görmüşler oynaşta seni

Nefesinde el oğlunun nefesi

Takmış beşi biryerdeyi kahpe kaymak gerdanlarına

Şaştı iyice bende endazesi kantarımın benliği

Neyle tartayım, gidip sıyırayım gördüğüm ilk entariyi

Öldürene kadar aldatayım

Öyle olmuyor böyle de olmuyor

Sığmıyor bu benim meşrebime vesselam

Bu değil anamın ben diye büyüttüğü

Uymuyor adamlık hamuruma böyle intikam

Ah ne zormuş sevdalanması bir erkeğin ağlaması

Seçmedim yaşadım verileni hayat diye

Dibe vurdum lanet olası

Şimdi arkamdan atıp tutuyorlar

Karı gibi acı çekiyor diyorlar

Ben oluk oluk kan kaybında onlar adamlığı inkar zannediyorlar

Soframda her gece bir erkek mavrası sevgili çoktan suyun öte yakasında

Bundan daha çok kaybedemem

Şimdi sıra insan gibi acı çekme faslında

Öyle olmuyor, böyle de olmuyor

Sığmıyor bu benim meşrebime vesselam

Bu değil anamın ben diye büyüttüğü

Uymuyor adamlık hamuruma böyle intikam

Öyle olmuyor, böyle de olmuyor

Sığmıyor bu benim meşrebime vesselam

Bu değil anamın ben diye büyüttüğü

Uymuyor adamlık hamuruma böyle intikam

Mes snijdt over me heen

Het bloed dat je ziet

De hartwond van degene die brandt voor jouw religie geneest niet

De moeder van een huilende man

Ik hoorde dat ze je zagen spelen

Geef je adem in, de adem van je zoon

Ze is geobsedeerd door roomkaashalzen

Hij was verrast, ik ben het zelf van mijn weegschaal

Waarmee moet ik het wegen, ik ga de eerste jurk uittrekken die ik ooit heb gezien

Ik zal vals spelen tot ik sterf

Het is niet zo, het is niet zo

Het past niet, het is mijn manier van leven

Dit is niet wat mijn moeder als mij heeft opgevoed

Het past niet bij mijn mannelijkheid, wat een wraak

Oh wat is het moeilijk voor een man om verliefd te huilen

Ik heb niet gekozen, ik leefde wat werd gegeven als leven

Verdomme, ik heb een dieptepunt bereikt

Nu roddelen ze achter me aan

Ze zeggen dat ze lijdt als een vrouw

Ze denken dat ze mannelijkheid ontkennen

Elke avond aan mijn tafel, is de keu van een man, schat, al over het water

Ik kan niet meer verliezen dan dit

Nu is het tijd om te lijden als een mens.

Het is niet zo, het is niet zo

Het past niet, het is mijn manier van leven

Dit is niet wat mijn moeder als mij heeft opgevoed

Het past niet bij mijn mannelijkheid, wat een wraak

Het is niet zo, het is niet zo

Het past niet, het is mijn manier van leven

Dit is niet wat mijn moeder als mij heeft opgevoed

Het past niet bij mijn mannelijkheid, wat een wraak