El Mayor - Orquesta Aragón

El hombre se hizo siempre de todo material

De villas señoriales o barrio marginal

Toda época fue pieza de un rompecabezas

Para subir la cuesta del gran reino animal

Con una mano negra y otra blanca mortal

Mortales ingredientes armaron al Mayor

Luz de terratenientes y de revolución

Destreza de la esgrima, sucesos como un preso

Amalia abandonada por la bala la vergüenza, el amor

O un fusilamiento un viejo cuento modelaron su adiós

Va cabalgando el Mayor con su herida

Y mientras más mortal el tajo, es más de vida

Va cabalgando sobre una palma escrita

Y a la distancia de cien años resucita

Trota sobre la espuma seguido por un mar

De negros en machete y sin encadenar

Ordena a su corneta el toque de a degüello

Y a un siglo de distancia entona nuestra canción

Y con recia garganta canta, espanta lejos la maldición

Va cabalgando el Mayor con su herida

Y mientras más mortal el tajo, es más de vida

Va cabalgando sobre una palma escrita

Y a la distancia de cien años resucita

De mens was altijd gemaakt van alle materialen

Van statige villa's of marginale buurt

Elk tijdperk was een stukje van een puzzel

Om de helling van het grote dierenrijk te beklimmen

Met een zwarte hand en een dodelijke witte

Dodelijke ingrediënten bewapenden de majoor

Licht van landheren en van revolutie

Schermvaardigheid, gebeurtenissen als gevangene

Amalia verlaten door de kogel, schaamte, liefde

Of een vuurpeloton een oud verhaal vormde hun afscheid

De majoor rijdt met zijn wond

En hoe dodelijker de snee, hoe meer leven

Hij rijdt op een geschreven handpalm

En op een afstand van honderd jaar herrijst hij

Draf op het schuim gevolgd door een zee

Van zwarten in machete en zonder kettingen

Hij beveelt zijn cornet om de moordenaar te spelen

En een eeuw verder zingt ons lied

En met een sterke keel zingt hij, jaagt de vloek weg

De majoor rijdt met zijn wond

En hoe dodelijker de snee, hoe meer leven

Hij rijdt op een geschreven handpalm

En op een afstand van honderd jaar herrijst hij