Entropic Decay - Organectomy

The wretched kings take to their thrones

Enveloped in their miasmic filth

An empty realm stretches out towards the fading horizon

A thousand eons pass as they sit upon their thrones

Their twisted tendrils spilling forth enveloping the world

One by one the stars burn out succumbing to the dark

Wretched beings, frozen still, waiting for the end of time

The stars collapse, a singularity is formed

Light cannot escape the overwhelming force

The all consuming dark ravages the universe

Time ceases to flow everything goes still

The universe continues to expand over a Septillion Vigintillion years

Until the black holes decay into nothing

The universe ends

De ellendige koningen komen op hun troon

Gehuld in hun miasmische vuiligheid

Een leeg rijk strekt zich uit naar de vervagende horizon

Duizenden eonen gaan voorbij terwijl ze op hun tronen zitten

Hun gedraaide ranken stromen naar voren en omhullen de wereld

Een voor een branden de sterren op en bezwijken voor het donker

Ellendige wezens, nog steeds bevroren, wachtend op het einde der tijden

De sterren storten in, er wordt een singulariteit gevormd

Licht kan niet ontsnappen aan de overweldigende kracht

Het alles verterende duister verwoest het universum

De tijd stopt met stromen alles staat stil

Het universum blijft zich uitbreiden over een periode van septiljoen Vigintiljoen jaar

Totdat de zwarte gaten in het niets vervallen

Het universum eindigt