Artificial Heart - Opus Orange

we were born in the summertime light

before the colors exploded

in the space just behind your eyes

where the silence reflects just like the…

the sound where the rocks grow wild

all around us

or it might just be the…

the way you look into my eyes

but i’m distracted

yeah the leaves are falling

all these colors in my head

burning yellows, fiery reds

whisper things unsaid

on this feather bed

just lay on this feather bed

let’s explode without a sound

push and pull, breathe and drown

get lost and never found

i’ll wind you up, you wind me down

let’s come unwound

there’s a fire between the linens tonight

but the fact is: it’s snowing inside

it covers us in a pale white light

that melts away, goodbye goodbye

now it’s time to come apart

and you know it’s overdue

so take a hammer to this artificial heart

throw the pieces far from view

all these colors in my head

burning yellows, fiery reds

whisper things unsaid

on this feather bed

just lay on this feather bed

let’s explode without a sound

push and pull, breathe and drown

get lost and never found

i’ll wind you up, you wind me down

let’s come unwound

now you’re a still life work of art

just breathe deep, let dreams undo

you took a hammer to my artificial heart

my walls fell down

you’ve broken through

we zijn geboren in het zomerlicht

voordat de kleuren explodeerden

in de ruimte net achter je ogen

waar de stilte weerkaatst net als de…

het geluid waar de rotsen wild worden

overal om ons heen

of het is misschien gewoon de...

de manier waarop je in mijn ogen kijkt

maar ik ben afgeleid

ja de bladeren vallen

al deze kleuren in mijn hoofd

brandend geel, vurig rood

fluister dingen die onuitgesproken zijn

op dit donzen bed

ga gewoon op dit veren bed liggen

laten we exploderen zonder geluid

duwen en trekken, ademen en verdrinken

verdwalen en nooit gevonden

ik wind je op, jij wind me op

laten we afwikkelen

er is een vuur tussen het beddengoed vanavond

maar feit is: het sneeuwt binnen

het bedekt ons in een bleek wit licht

dat smelt weg, vaarwel vaarwel

nu is het tijd om uit elkaar te gaan

en je weet dat het te laat is

dus neem een ​​hamer naar dit kunstmatige hart

gooi de stukken ver uit het zicht

al deze kleuren in mijn hoofd

brandend geel, vurig rood

fluister dingen die onuitgesproken zijn

op dit donzen bed

ga gewoon op dit veren bed liggen

laten we exploderen zonder geluid

duwen en trekken, ademen en verdrinken

verdwalen en nooit gevonden

ik wind je op, jij wind me op

laten we afwikkelen

nu ben je een stillevenkunstwerk

adem gewoon diep in, laat dromen ongedaan maken

je nam een ​​hamer naar mijn kunstmatige hart

mijn muren vielen naar beneden

je bent doorgebroken