Она - ОПРИХОД

я боюсь темноты, мой друг в тишине,

тебя заберу, говорила она.

и шептала она прекрасные сны,

подводя к окну успокаивала.

все сны собрал с собой, но багаж мой пуст,

глаза открывая — меньше вижу свет.

голова прижата к потолку, наверх везу свой груз,

все жду, когда толкнешь мой табурет.

я боюсь пустоты, в глубине далеко,

мой друг в тишине, говорила она.

все сны собрал с собой, но багаж мой пуст,

глаза открывая — меньше вижу свет.

голова прижата к потолку, наверх везу свой груз,

все жду, когда толкнешь мой табурет.

Ik ben bang in het donker, mijn vriend is in stilte,

Ik neem je mee, zei ze.

en ze fluisterde mooie dromen,

die naar het raam leidde, kalmeerde.

Ik nam alle dromen mee, maar mijn bagage is leeg,

Als ik mijn ogen open, zie ik minder licht.

hoofd tegen het plafond gedrukt, ik draag mijn last naar boven,

Ik wacht nog steeds tot je op mijn kruk duwt.

Ik ben bang voor leegte, ver weg in de diepte,

mijn vriendin zwijgt, zei ze.

Ik nam alle dromen mee, maar mijn bagage is leeg,

Als ik mijn ogen open, zie ik minder licht.

hoofd tegen het plafond gedrukt, ik draag mijn last naar boven,

Ik wacht nog steeds tot je op mijn kruk duwt.