Never Fade Away - Oh Gravity

I’ve been walking railroads;

I’ve been kicking stones

Trying to find the way back, trying to find a home

Caught inside a dark spot in the middle of the light

Maybe time just forgot to keep me in its sight

And left me here behind

That city’s like a fast stream, the blur of rushing lights

The way it bends around me while I live between the lines

The feeling you’re surrounded, the feeling you’re alone

The way the silence shouts it, the way its shadows glow

And with every other step I take

I can feel another slip away

I can see the colors bleed and fade

Like a picture cornered in its frame

Living like a memory trapped inside a room

You can leave alone for centuries but nothing ever moves

And like a broken record, the song that plays the same

The notes are still familiar but the way you hear them changed

And with every other step I take

I can feel another slip away

I can see the colors bleed and fade

Like a picture cornered in its frame

Sometimes when I’m dreaming that’s when I think I know

The stories I’ve been reading, the stories still untold

Will give you happy endings, the hope that things can change

Will be forever mending and never fade away

And never fade away

Never fade away

Ik heb over spoorwegen gelopen;

Ik ben tegen stenen aan het trappen

Proberen de weg terug te vinden, proberen een thuis te vinden

Gevangen in een donkere plek in het midden van het licht

Misschien is de tijd gewoon vergeten me in het zicht te houden

En liet me hier achter

Die stad is als een snelle stroom, de waas van ruisende lichten

De manier waarop het om me heen buigt terwijl ik tussen de regels leef

Het gevoel dat je omringd bent, het gevoel dat je alleen bent

De manier waarop de stilte het roept, de manier waarop de schaduwen gloeien

En met elke andere stap die ik neem

Ik voel nog een wegglippen

Ik zie de kleuren uitlopen en vervagen

Zoals een foto in het nauw gedreven in zijn kader

Leven als een herinnering opgesloten in een kamer

Je kunt eeuwen alleen blijven, maar er beweegt nooit iets

En als een kapotte plaat, het nummer dat hetzelfde speelt

De noten zijn nog steeds bekend, maar de manier waarop je ze hoort is veranderd

En met elke andere stap die ik neem

Ik voel nog een wegglippen

Ik zie de kleuren uitlopen en vervagen

Zoals een foto in het nauw gedreven in zijn kader

Soms als ik droom, denk ik dat ik het weet

De verhalen die ik heb gelezen, de verhalen die nog steeds niet zijn verteld

Zal je een gelukkig einde geven, de hoop dat dingen kunnen veranderen

Zal voor altijd herstellen en nooit vervagen

En nooit vervagen

Vervaag nooit