Kuoleman riitti - OD Kokemus, Sairas T, O'Malley

Kuoleman riitti, rakkauden profetia

Joss' panokset alkaa olla aina vaan kovempia

Eli päiväst päivää lähempän lintukotoo

Kokemuksen kautta, oman käden kautta — soronoo

Pelkkää vihaa kohtaan koko ihmiskuntaa

Mä en jaksa avaa enempää tai lisää vuodatusta

Koska oon aina pukeutunu hautajaisii varten

Mukan irtaimistoi, joita toisel puolel tartten

Eli reliikit aika vähissä, koska ei oo luottoo siihe

Et tänne jää muuta ku muistoja kallon muotoo

Muistuttaa sun hetken olemassaolosta

Siks elän täysii nyt, koska haudas on turha odottaa

Et voit alkaa elää sitä su oikeet elämääs

Voit uskotella ittelles, mut jäät nurkkaan pelkäämää

Loppupeleis tää kaikki ei oo ees niin vakavaa

Lähibaarist rundille ja viimesenä hautaa

Täällä Takkinen avaruudessa, maapallolla aivot mun kallossa ei tajuu mistään

mitään

Oon sisältä kuollu ja risti mun naamassa merkkaa sitä

Räppi on paskaa, tekis mieli sulkee turpani

Mun sisälläni eli positiivinen mies, jonka Sairas-Takkinen murhasi

Negatiivisuutta, alkoholismii, positiivisuus on meikälle riski

Punkkuu, bissee, viinaa, viskii, bongiin savut, safkaa tiskiin

Aivosolut kuolee, tilanne on vitun vakava

Yhden aivosolun kanssa Kalliossa radalla

Ei oo rahaa ruokaan, ei oo massii Sairaan taskussa

Peikot kuolee kamaa tai tärisee vitun laskuissa

Ei oo isää, ei oo kavereita, ei oo huolii

Ei oo ketään pitämässä meikäläisen puolii

Istun tuoliin ja kelaan, että mistä meikäläinen herää

Jokanen sekunti maailmassa on mulle pelkkää kynän terää

Jauhoi nenää, viinaa kurkkuun ja pillereit perään

Aika hiljast, bisse ainut mitä meikä vetää

Naama kalpeen, verestävät sarveiskalvot on jo arkee

Hukkas elämisen alkeet, kivipuutarhalle valmiit

Kun ei nuku, ja on todellisuus davidlynchimäinen

Kadonnu rajat, ku Ukraina jo vitun itsenäinen

Sikailtu niin paljo, et alkaa muuttuu lykantrooppiseksi

Tiloissa, joissa kasvaa hikikarpalotki meloneiksi

Sparkkaa uus ja venaa et pallo tuhoutuu

Ni ei tarvi yksin lähtee, koska siinähä vaa patoutuu

Laita prioriteetit kuntoon, ku puhutaan niistä elämäntavoista

Juopon tuuri ois kuolla jurrissa, aamulla sohvakin käy haudasta

Enkä oo vainoharhane;

tyypit lähimarketin yytsii mua

Ja niinku mielenterveyspotilaat saan hidasta palvelua

Näinä aikoina, jolloin teot puhuu, ei paljoo paina supliikki

Ja oot ansas palleis myöten ku Thaimaassa seksituristi

Siispä anna lapio, ni kaivan itelleni haudan

Ku ollaan pistees, jost ei paluuta, on fiksuint jättää lauma

Mä kuolin tänään, mä päätin mun elämän

Päätin lähteä, nähdä vähemmän

Antaa kylmyyden pitää mut lämpimänä

Nyt täydellisen äänettömyyden ja tämän päivän välillä

Vihan ja kyyneleet hävittäneenä

Älä menetä henkee

Hetki sitten elämä vilisi edessä silmien

Nyt mä liikun niiku savu, joka vedetään henkeen

Ei me pelätä kuolemaa, pakataan luoteja

Haluun vaa tietää, mikä odottaa mua tuolla puolella, ja

Vaikka haluaa kuolemaan valmistautuu kuinka huolella

Aina tulossa, mutta tuntematon niinku mitä tapahtuu huomenna

Tiedetään, ettei tästä selvitä hengissä

Ei liha kestä, mitään ei tehty pysyväksi

Ja siks pukeudun tummaan pukuun

Siellä missä sielut odottaa uutta lukuu

Rite of Death, profetie van liefde

De inzet van Joss begint steeds moeilijker te worden

Met andere woorden, het vogelnest komt elke dag dichterbij

Door ervaring, door eigen hand - soronoo

Gewoon haat voor de hele mensheid

Ik kan niet meer openen of meer inschenken

Omdat ik altijd gekleed ben voor je begrafenis

Samen met de bezittingen, die de andere kant bezit

Met andere woorden, de relikwieën zijn er vrij weinig, omdat je ze niet vertrouwt

Er is hier niets anders dan herinneringen in de vorm van een schedel

Doet me denken aan het bestaan ​​van het moment

Daarom leef ik nu met volle teugen, want wachten op het graf is niet nodig

Je kunt het niet gaan leven in je echte leven

Je kunt in jezelf geloven, maar je wordt bang in een hoek gedreven

In het eindspel is dit allemaal niet zo serieus

Van lokale kroeg tot ronde en uiteindelijk tot aan het graf

Hier Takkinen in de ruimte, op aarde, begrijpen de hersenen in mijn schedel niets

iets

Ik ben dood van binnen en het kruis op mijn gezicht betekent dat

Rap is shit, ik zou graag mijn mond houden

In mij woonde een positieve man die werd vermoord door Sairas-Takkinen

Negativiteit, alcoholisme, positiviteit is een risico voor ons

Punk, bissee, drank, whisky, bong-rook, safka op de toonbank

Hersencellen sterven af, het is een verdomd ernstige situatie

Met één hersencel in Kallio op de baan

Er is geen geld voor eten, er zit niet veel in Sairaa's zak

Trollen sterven dingen of schudden op verdomde rekeningen

Geen vader, geen vrienden, geen zorgen

Er is niemand die partij voor ons kiest

Ik zit in een stoel en vraag me af waar onze man wakker wordt

Elke seconde in de wereld is voor mij slechts een potloodmesje

Neus malen, drank door de keel en pillen erna

Vrij laat, Bisse is het enige dat we trekken

Een bleek gezicht, bloedende hoornvliezen is al gemeengoed

Het begin van een verspild leven, klaar voor de rotstuin

Als je niet slaapt, en de realiteit is als David Lynch

Weg zijn de grenzen, aangezien Oekraïne al verdomd onafhankelijk is

Zoveel meeliften dat je lycantropisch begint te worden

Op boerderijen waar veenbessen uitgroeien tot meloenen

Vonk opnieuw en wacht tot de bal is vernietigd

Je hoeft niet alleen te gaan, want daar kom je terecht

Stel uw prioriteiten op een rijtje als het gaat om die levensstijlen

Het geluk van een dronkaard zou zijn om haastig te sterven, 's ochtends zal zelfs de bank uit het graf verdwijnen

En ik ben niet paranoïde;

vragen de jongens van de lokale markt mij

En net als psychiatrische patiënten krijg ik trage service

In deze tijden waarin acties voor zichzelf spreken, is er niet veel gewicht voor de smekeling

En je bent een valstrik totdat je een sekstoerist bent in Thailand

Dus geef me de schop, dan graaf ik een graf voor mezelf

Als je op een punt staat waarop je niet meer terug kunt, is het het slimst om de kudde te verlaten

Ik stierf vandaag, ik beëindigde mijn leven

Ik besloot te vertrekken, om minder te zien

Laat de kou me warm houden

Nu tussen totale stilte en vandaag

Vernietigd door woede en tranen

Verlies je adem niet

Even geleden flitste het leven voor mijn ogen

Nu beweeg ik als rook die wordt ingeademd

We zijn niet bang voor de dood, we pakken kogels in

Ik wil gewoon weten wat me te wachten staat aan de andere kant, en

Zelfs als hij dood wil, bereidt hij zich hoe zorgvuldig voor

Altijd komend, maar onbekend zoals wat er morgen zal gebeuren

We weten dat we dit niet overleven

Geen vlees blijft bestaan, niets wordt permanent gemaakt

En daarom draag ik een donker pak

Waar zielen wachten op een nieuw hoofdstuk