Zaraman - Обе Две

Что мне осталось?

Zaraman и кофе без всего.

Ну как спалось?

Ничего?

Мне тоже ничего.

Что на мне осталось?

Ничего?

Ты тоже ничего.

Улыбаюсь ли, каюсь, остаюсь.

Припев:

По рукам, по рукам.

Ты видел самый край,

Закрадывался завтра.

И понятно же, что завтра.

По рукам, мы же не врали, только яблокам.

И я могла бы заново и заживо хоть завтра!

В тесных комнатах плотнее речи, нам-то что?

Поэтам можно врать.

Резче запахи, плечи и всегда - диван или кровать?

В тесных комнатах легче забывать, все можно забывать

Что нас вылечит?

Танцевать.

Припев:

По рукам, по рукам.

Ты видел самый край,

Закрадывался завтра.

И понятно же, что завтра.

По рукам, мы же не врали, только яблокам.

И я могла бы заново и заживо хоть завтра!

Что мне осталось?

Что мне осталось?

Что мне осталось?

Что мне осталось?

Танцевать!

Припев:

По рукам, по рукам.

Ты видел самый край,

Закрадывался завтра.

И понятно же, что завтра.

По рукам, мы же не врали, только яблокам.

И я могла бы заново и заживо хоть завтра!

Wat blijft er voor mij over?

Zaraman en koffie zonder alles.

Nou, hoe heb je geslapen?

Niets?

Ook niets voor mij.

Wat blijft er van mij over?

Niets?

Jij bent ook in orde.

Moet ik glimlachen, berouw hebben, blijven.

Refrein:

Met de hand, met de hand.

Je zag de uiterste rand

Morgen ingestapt.

En het is duidelijk dat morgen.

Handen, we hebben niet gelogen, alleen appels.

En ik kon weer en levend zelfs morgen!

In krappe kamers is de spraak dichter, wat maakt het ons uit?

Dichters kunnen liegen.

Scherpere geuren, schouders en altijd een bank of een bed?

Het is gemakkelijker om te vergeten in krappe kamers, alles kan worden vergeten

Wat zal ons genezen?

Dans.

Refrein:

Met de hand, met de hand.

Je zag de uiterste rand

Morgen ingestapt.

En het is duidelijk dat morgen.

Handen, we hebben niet gelogen, alleen appels.

En ik kon weer en levend zelfs morgen!

Wat blijft er voor mij over?

Wat blijft er voor mij over?

Wat blijft er voor mij over?

Wat blijft er voor mij over?

Dans!

Refrein:

Met de hand, met de hand.

Je zag de uiterste rand

Morgen ingestapt.

En het is duidelijk dat morgen.

Handen, we hebben niet gelogen, alleen appels.

En ik kon weer en levend zelfs morgen!