Labirint - NXN

Утро, Луна, время вырвать из круга.

Трудно для нас.

Я будто снова один.

Сам себе и враг и кумир.

Людно, город, светофоры.

Ночью погаснут для нас.

Мы по встречной летим.

Нам не обмануть Labirint.

Снова нету выбора.

Я забываю имена.

Кто всё это выдумал?

(Куда именно?)

Повороты в никуда.

Если нету выхода.

Я забываю номера.

Дороги только для стимула.

По тропам Лунным и линиям.

Я теряю себя.

Мы явно тут все без ключей.

Стучимся в закрытые двери.

Время тратим, ради флейма и денег.

Среди правил ставим на исключения.

Суета, но снова пусто, отпускаем.

Пусть так, чувствам не чуждо.

Слово зима, я будто снова один.

Сам себе и враг и кумир.

Туман в глазах, ярко горят, слепят чужие огни.

Мы по встречной летим.

Нам не обмануть Labirint.

Снова нету выбора.

Я забываю имена.

Кто всё это выдумал?

(Куда именно?)

Повороты в никуда.

Если нету выхода.

Я забываю номера.

Дороги только для стимула.

По тропам Лунным и линиям.

Я теряю себя.

Нету панацеи, проблемы приходят волнами.

Нас выкинет на берег, мы просыпаемся сонными.

Находки для потери, нас засыпали вопросами.

Что на самом деле ждет нас за поворотами?

Ochtend, maan, tijd om uit de cirkel te breken.

Het is moeilijk voor ons.

Het is alsof ik weer alleen ben.

Zichzelf en vijand en afgod.

Druk, stad, verkeerslichten.

's Nachts gaan ze voor ons uit.

We vliegen in de tegenovergestelde richting.

We kunnen het Labyrint niet voor de gek houden.

Weer is er geen keuze.

Ik vergeet namen.

Wie heeft dit allemaal bedacht?

(Waar precies?)

Draait naar nergens.

Als er geen uitweg is.

Ik vergeet cijfers.

Wegen zijn alleen voor stimulans.

Langs de paden van de maan en lijnen.

Ik ben mezelf aan het verliezen.

We zijn hier duidelijk allemaal zonder sleutels.

We kloppen op gesloten deuren.

Tijd die we besteden, omwille van een vlam en geld.

Onder de regels plaatsen we uitzonderingen.

Ophef, maar weer leeg, loslaten.

Laat het zo zijn, gevoelens zijn niet vreemd.

Het woord is winter, het is alsof ik weer alleen ben.

Zichzelf en vijand en afgod.

Mist in de ogen, fel brandend, verblindend de lichten van andere mensen.

We vliegen in de tegenovergestelde richting.

We kunnen het Labyrint niet voor de gek houden.

Weer is er geen keuze.

Ik vergeet namen.

Wie heeft dit allemaal bedacht?

(Waar precies?)

Draait naar nergens.

Als er geen uitweg is.

Ik vergeet cijfers.

Wegen zijn alleen voor stimulans.

Langs de paden van de maan en lijnen.

Ik ben mezelf aan het verliezen.

Er is geen wondermiddel, problemen komen in golven.

We worden aan land gegooid, we worden slaperig wakker.

Vondsten voor verlies, we werden bestookt met vragen.

Wat wacht ons werkelijk om de hoek?