Leyla (Arapça) - Nurettin Rençber

Sen Leyla’ydın bende Mecnun

Çöller içinde

Sen alevdin bende rüzgar

Küller içinde

Gel de bir gör şu halimi

Kullar içinde

Yeşermez bahçem

Kapanmaz yaram zaman içinde

Ağlama yar

Bir gün gelir bu hasret biter

Döneceğim ağlama

Bekle beni ağlama

Her selamın her kelamın

Yaradır bende

Son bir kere görse idim

Son nefesimde

Sende git yar sende bırak

Sende unut beni

Kanasın yaram

Sararsın bahçem zaman içinde

Jij was Leyla en ik was Majnun

in de woestijnen

Jij was de vlam en ik was de wind

in as

Kom en zie mijn staat

in de bedienden

Mijn tuin groeit niet

Mijn wond geneest niet op tijd

Huil niet mijn schat

Op een dag zal dit verlangen eindigen

Ik kom terug niet huilen

wacht op me niet huilen

Uw elke groet, elk woord

maak mij

Als ik je nog een laatste keer zag

op mijn laatste adem

Ga met je mee, laat het bij je.

vergeet mij ook

je laat mijn wond bloeden

Je verandert mijn tuin in de loop van de tijd