Sweet Oblivion - Nural

I must admit

I lived in ignorant bliss for so long and loved every minute

But I’ve recently been rudely awakened by reality

With no call or knock you barged in and I demanded it stop

Skip the foreplay

It had it’s way with me

Cause we’re all so far from home

Reaping more than we have sewn

And we won’t be let back in

We’re banished from the end

I wasn’t released

Asked politely to leave

Escorted with doors held open

But rather

Thrown out and blacklisted for eternity

Well you can count on me dropping names

I’m desperate

Please return me

To sweet oblivion

Cause we’re all so far from home

Reaping more than we have sewn

And we won’t be let back in

We’re banished from the en

Only time could heal these wounds

Even when I tried

I couldn’t leave

You held the key

But I was never a prisoner

You knew when the time came I’d know

And you’d let me go

But embrace me one last time

Right before the fall of men

Cause we’re all so far from home

Maybe further than we know

And we won’t be let back in

We’re banished from the end

Cause we’re all so far from home

More deserving than we know

Than we know

Ik moet toegeven

Ik heb zo lang in onwetende gelukzaligheid geleefd en heb van elke minuut genoten

Maar ik ben onlangs ruw gewekt door de realiteit

Zonder te bellen of te kloppen viel je binnen en ik eiste dat het stopt

Sla het voorspel over

Het had zijn zin bij mij

Omdat we allemaal zo ver van huis zijn

Meer oogsten dan we hebben genaaid

En we worden niet meer binnengelaten

We zijn verbannen uit het einde

Ik ben niet vrijgelaten

Beleefd gevraagd om te vertrekken

Begeleid met opengehouden deuren

Maar liever

Weggegooid en voor eeuwig op de zwarte lijst gezet

Nou, je kunt erop rekenen dat ik namen laat vallen

Ik ben wanhopig

Stuur me alsjeblieft terug

Naar zoete vergetelheid

Omdat we allemaal zo ver van huis zijn

Meer oogsten dan we hebben genaaid

En we worden niet meer binnengelaten

We zijn verbannen uit het en

Alleen de tijd kan deze wonden helen

Zelfs toen ik het probeerde

Ik kon niet weggaan

Jij hield de sleutel

Maar ik was nooit een gevangene

Je wist dat wanneer de tijd kwam dat ik het zou weten

En je zou me laten gaan

Maar omhels me nog een laatste keer

Vlak voor de val van de mannen

Omdat we allemaal zo ver van huis zijn

Misschien verder dan we weten

En we worden niet meer binnengelaten

We zijn verbannen uit het einde

Omdat we allemaal zo ver van huis zijn

Meer verdienstelijk dan we weten

Dan weten we