Pragat Pritam - Nucleya

I too have a dream that one day you and I will be able to see eye to eye.

That we shall no longer be outcast but beyond caste.

I too have dream where even the garden of Kashmir would separate us shall

become our meeting place.

We are face-to-face, we shall embrace and come to feel the burning wheel of

eternity within.

Beyond the skin, beyond the borders of our imaginations.

Beyond the separation in help in the creation of the nations.

I too have a dream but until my dreams become reality, my love shall float to a

boundless ocean greater than the sunset and the Earth cried alone in darkness.

Praghat pritam ka mastana Jo pehle tha suhati he (in darkness)

harek ka.

vo jane jo pehle ho veh diwanaissi jaadu ne lehrayajo pehle tha

suhate he (and the Earth cried alone in darkness…)

Ook ik heb een droom dat jij en ik op een dag het eens zullen kunnen worden.

Dat we niet langer verstoten zullen zijn, maar buiten de kaste.

Ik heb ook een droom waarin zelfs de tuin van Kasjmir ons zou scheiden

wordt onze ontmoetingsplaats.

We staan ​​oog in oog, we zullen elkaar omhelzen en het brandende wiel gaan voelen van

eeuwigheid binnen.

Voorbij de huid, buiten de grenzen van onze verbeelding.

Voorbij de scheiding in hulp bij de schepping van de naties.

Ik heb ook een droom, maar totdat mijn dromen werkelijkheid worden, zal mijn liefde zweven naar een

grenzeloze oceaan groter dan de zonsondergang en de aarde huilde alleen in de duisternis.

Praghat pritam ka mastana Jo pehle tha suhati he (in het donker)

harek ka.

vo jane jo pehle ho veh diwanaissi jaadu ne lehrayajo pehle tha

suhate hij (en de aarde huilde alleen in het duister...)