Engrenages - Nubi, Negrociateurs, Isa

On prétend aimer la vie qu’on mène

On est minés par la haine

Et on crève à p’tit feu

Chaque jour on se détruit un p’tit peu

On est pris dans l’engrenage mec

Ouais, on est pris dans l’engrenage

Garde des amis près de toi et tes ennemis encore plus proche

Jette un œil à gauche à droite quand tu sors du porche

Parce qu’ici la vie ne tient qu'à un fil

Si fragile, c’est tragique, boy c’est pas un film

Si t’as un team une équipe des gars intimes

Dis-leur de se préparer la guerre est déclarée, si t’as un fils

Dis-lui que tu l’aimes, embrasse ta femme

Et fais semblant de croire qu’elle te remplacera pas

La mort y a plus que ça qui nous freine

On a le mord et les remords c’est vraiment pas ce qui nous gène nan

Sauve qui peut les femmes et les tits-pe d’abord

Mate ceux avec qui je marche tu verras qui veut ma mort

On crève à petit feu la rue nous éprouve

On dit que tout est cool mais au fond tout s'écroule

On est pris dans l’engrenage, on trime sans relâche

On veut prendre de l’argent pour prendre le large

On rêve de vivre vieux à défaut de vivre mieux

On jure de se ranger un jour si Dieu veut

Mais on est pris dans l’engrenage et puis on prend de l'âge

On veut prendre de l’argent pour prendre le large

On court après le bonheur, on sait même pas ce que c’est

Aller taffer de bonne heure, c’est pas notre tasse de thé

On veut des liasses en bordel, un niax au bord des lèvres

Un cœur au bord des larmes, on sort les glaives

On se lance corps et âmes dans une guerre où on tue nos propres re-frè

(T'imagines)

C’est comme tirer sur son propre reflet

On court à notre perte, côte-à-côte avec celui qui coupera notre tête

J’avoue que ça m’obsède

J’y pense souvent, on oublie pas tant de souffrance

On avance doucement, œil pour œil, dent pour dent

C’est tout ce que qu’on a retenu des livres sacrés

Et aujourd’hui, certains sont condamnés à vivre caché

Ou vivre cloîtré dans une cage, classé dans une page des faits divers

À cailler sans une maille en pleine hiver

La vie personne n’a dit que c'était cool

Mais vaut mieux éviter les couilles c’est moins dur que d’esquiver les douilles

On crève à petit feu la rue nous éprouve

On dit que tout est cool mais au fond tout s'écroule

On est pris dans l’engrenage, on trime sans relâche

On veut prendre de l’argent pour prendre le large

On rêve de vivre vieux à défaut de vivre mieux

On jure de se ranger un jour si Dieu veut

Mais on est pris dans l’engrenage et puis on prend de l'âge

On veut prendre de l’argent pour prendre le large

À chaque goutte d’encre qui roule sur le papier

Y a mille gouttes de sang qui coulent dans le quartier

Ça crève les yeux dès qu’un frère fait feu

Un autre ferme les yeux et part chercher Dieu

Rester pieux?

Souvent difficile, tous dans l’illicite

On court au bord du gouffre, on se pousse dans le précipice

Parce qu’on a tous les dents longues

On trouve le temps long, ici on ne bouge que dans l’ombre

Es-tu près à donner ta vie pour tes biens?

Ou même ôter la vie pour les tiens

C’est la question, anticiper l’agression

Réagir, ne pas défaillir devant la pression

C’est la vie et je dis une prière en rap

C’est vrai qu’on aime les virées en cab', déchiré en boite

Que Dieu nous pardonne et puisse ôter l’angoisse

Qui nous ronge et nous plonge dans un océan d’glace

On vit sur le fil du rasoir quand on y pense ça file le cafard

C’est comme une mère qui voit son fils au placard

Ou comme toutes ses phrases dites au parloir

L’oseille et le sexe nuisent aux scarlas

On crève à petit feu la rue nous éprouve

On dit que tout est cool mais au fond tout s'écroule

On est pris dans l’engrenage, on trime sans relâche

On veut prendre de l’argent pour prendre le large

On rêve de vivre vieux à défaut de vivre mieux

On jure de se ranger un jour si Dieu veut

Mais on est pris dans l’engrenage et puis on prend de l'âge

On veut prendre de l’argent pour prendre le large

Ouais en vrai on rêve tous de se casser de là cousin

Tu peux me dire que tu la kiffes cette vie?

Tu kiffes ça cousin?

T’aimes ta galère?

Nan, nan

C’est pour les familles qui prient

Les mères qui triment

Les pères qui taffent

La vie c’est réel cousin

, dans les ghettos c’est unda my man

On est là, on racaille mais

On est pris dans l’engrenage en vrai t’as vu

Pour tous les frères qui luttent

Ceux qui essayent de s’en sortir

C’est juste un peu de force

T’as vu pour les frères normal

My man Zeblé ici, brice-Fa le grizzly aussi ici cousin

Parce qu’on est pris dans l’engrenage frère

We doen alsof we houden van het leven dat we leiden

We worden verteerd door haat

En we sterven langzaam

Elke dag vernietigen we onszelf een beetje

We zijn op de hoogte man

Ja, we zitten gevangen in de versnellingen

Houd vrienden dichtbij en je vijanden dichterbij

Kijk eens naar links en rechts als je uit de veranda komt

Want hier hangt het leven aan een zijden draadje

Zo kwetsbaar, het is tragisch, jongen, het is geen film

Als je een team hebt, een team van intieme jongens

Zeg ze dat er oorlog is, als je een zoon hebt

Zeg hem dat je van hem houdt, kus je vrouw

En doen alsof je gelooft dat ze je niet zal vervangen

De dood is meer dan dat wat ons tegenhoudt

We hebben de beet en het berouw, het is echt niet wat ons stoort nah

Opslaan wie vrouwen en kinderen als eerste kan

Kijk eens met wie ik loop, je zult zien wie me dood wil

We gaan langzaam dood, de straat stelt ons op de proef

Ze zeggen dat alles cool is, maar diep van binnen valt het allemaal uit elkaar

We zitten gevangen in de versnellingen, we werken onvermoeibaar

We willen geld nemen om weg te komen

We dromen ervan oud te worden als we niet beter leven

We zweren dat we ons op een dag zullen settelen als God het wil

Maar we raken verstrikt en dan worden we oud

We willen geld nemen om weg te komen

We rennen achter geluk aan, we weten niet eens wat het is

Ga vroeg werken, het is niet ons kopje thee

We willen bundels stront, een niax aan de rand van de lippen

Een hart op de rand van tranen, we trekken de zwaarden

We werpen onszelf met lichaam en ziel in een oorlog waarin we onze eigen broeders doden

(Stel je voor)

Het is alsof je op je eigen spiegelbeeld schiet

We rennen naar onze ondergang, zij aan zij met degene die onze hoofden zal afhakken

Ik geef toe dat ik geobsedeerd ben

Ik denk er vaak aan, we vergeten niet zoveel leed

We bewegen langzaam, oog om oog, tand om tand

Dat is alles wat we ons herinnerden uit de heilige boeken

En vandaag zijn sommigen gedoemd om ondergedoken te leven

Of leef opgesloten in een kooi, gearchiveerd in een nieuwspagina

Midden in de winter stremmen zonder steek

Het leven waarvan niemand zei dat het cool was

Maar het is beter om de ballen te vermijden, het is minder moeilijk dan de mouwen ontwijken

We gaan langzaam dood, de straat stelt ons op de proef

Ze zeggen dat alles cool is, maar diep van binnen valt het allemaal uit elkaar

We zitten gevangen in de versnellingen, we werken onvermoeibaar

We willen geld nemen om weg te komen

We dromen ervan oud te worden als we niet beter leven

We zweren dat we ons op een dag zullen settelen als God het wil

Maar we raken verstrikt en dan worden we oud

We willen geld nemen om weg te komen

Met elke druppel inkt die over het papier rolt

Er stromen duizend druppels bloed door de buurt

Het is oogverblindend zodra een broer vuurt

Een ander sluit zijn ogen en gaat God zoeken

Vroom blijven?

Vaak moeilijk, allemaal in de illegale

We rennen naar de rand, we duwen onszelf over de afgrond

Omdat we allemaal lange tanden hebben

We vinden de tijd lang, hier bewegen we ons alleen in de schaduw

Ben je bereid je leven te geven voor je bezittingen?

Of zelfs het leven voor jou nemen

Dat is de vraag, anticiperen op agressie

Reageer, wankel niet onder druk

C'est la vie en ik zeg een gebed in rap

Het is waar dat we van taxiritten houden, verscheurd in een doos

Moge God ons vergeven en de angst wegnemen

Die aan ons knaagt en ons in een oceaan van ijs stort

We leven op het scherpst van de snede als je erover nadenkt, het is klote

Het is alsof een moeder haar zoon in de kast ziet

Of zoals al zijn zinnen zeiden in de salon

Zuring en geslachtsschade Scarlas

We gaan langzaam dood, de straat stelt ons op de proef

Ze zeggen dat alles cool is, maar diep van binnen valt het allemaal uit elkaar

We zitten gevangen in de versnellingen, we werken onvermoeibaar

We willen geld nemen om weg te komen

We dromen ervan oud te worden als we niet beter leven

We zweren dat we ons op een dag zullen settelen als God het wil

Maar we raken verstrikt en dan worden we oud

We willen geld nemen om weg te komen

Ja, in werkelijkheid dromen we er allemaal van om weg te komen van hun neef

Kun je me vertellen dat je van dit leven houdt?

Vind je het leuk neef?

Bevalt je kombuis?

Nee, nee

Dit is voor gezinnen die bidden

moeders die zwoegen

Vaders die werken

Het leven is echt neef

, in de getto's is het niet mijn man

We zijn hier, we zijn uitschot maar

We zijn gevangen in de versnellingen in het echt heb je gezien

Voor alle broeders die worstelen

Degenen die proberen eruit te komen

Het is maar een beetje kracht

Zag je voor de normale broers

Mijn man Zeblé hier, brice-Fa de grizzly ook hier neef

Omdat we gevangen zitten in de versnelling, broer