Second Hand Syndrome - Nodes Of Ranvier

A blank share says it all never mind my unsteady hand

Are we really nothing more than the walking decay?

Do we have to live this way?

Time’s knife pressed against our veins

There’s no turning away, the fragility of humanity

Never could quite understand

The importance of pretty things it’s killing me

Unavoidable tragety finally it’s here and now we remember only good times

Everything I am has come from sound

Please memory don’t fail me

Last day of the rest of our lives

Last chance to make things right

And now I know

Our eyes aren’t all that see

Each day that we wake up

We struggle to feel alive

Living under the knife

I hold close those dear to me

Een blanco aandeel zegt alles, laat staan ​​mijn onvaste hand

Zijn we echt niets meer dan het wandelende verval?

Moeten we zo leven?

Tijdsmes tegen onze aderen gedrukt

Er is geen afwending, de kwetsbaarheid van de mensheid

Nooit helemaal kunnen begrijpen

Het belang van mooie dingen, ik word er gek van

Onvermijdelijke tragedie, eindelijk is het hier en nu herinneren we ons alleen goede tijden

Alles wat ik ben, komt van geluid

Alsjeblieft, geheugen laat me niet in de steek

Laatste dag van de rest van ons leven

Laatste kans om het goed te maken

En nu weet ik het

Onze ogen zijn niet het enige dat ziet

Elke dag dat we wakker worden

We worstelen om ons levend te voelen

Leven onder het mes

Ik houd degenen die mij dierbaar zijn dicht