Le voci di nessuno - NILO

Tutto quello che avrei voluto io lo cerco ancora,

Chiedo solo che qualcuno non si volti ma mi ascolti un’ora.

Vorrei dire quel che ho dentro per forare il dentro di qualcuno.

Ma cercando tra la gente sento solo voci di nessuno…

E' violento questo senso di voler scappare per un dove,

Un paese di cartone dove è freddo il sole nella neve,

E nei cuori della gente trovi sempre un posto dove stare,

Un amico per parlare o la tua metà che sarà amoree.

Le voci di nessuno che sento qui.

Che non mi aiutano e mi lasciano cosi

Ad affondare dentro i perchè,

Perchè non posso dire quel che ho dentro me…

Tutti, nessuno si voltano per ricordarmi quanto niente ora ho.

Tra mille affanni e quanti inganni potrò mai dire:

«forse un giorno VINCERO'!!»

Tutto quello che avrei voluto io lo cerco ancora,

Ma cercando più non trovo il senso a questa triste storia,

Di dover cercare per trovare il senso anche di un giorno,

Il mio senso della vita che ora cerco in questo triste inverno.

Le voci di nessuno che sento qui.

He non mi aiutano e mi lasciano cosi ad affondare dentro i perchè,

Perchè non posso dire quel che ho dentro me…

Tutti, nessuno si voltano per ricordarmi quanto niente ora ho.

Tra mille affanni e quanti inganni potrò mai dire:

«forse un giorno VINCERO'!!»

E vincere sarà fissare gli occhi di nessuno che.

Un po' più solo, anche se re, ma forse meno di me!

Le voci di nessuno che sento qui.

Che non mi aiutano e mi lasciano cosi

Ad affondare dentro i perchè,

Perchè non posso dire quel che ho dentro me…

Tutti, nessuno si voltano per ricordarmi quanto niente ora ho.

Tra mille affanni e quanti inganni potrò mai dire:

«forse un giorno VINCERO'!!»

(Grazie a Rita per questo testo)

Alles wat ik zou hebben gewild, zoek ik nog steeds,

Ik vraag alleen dat iemand zich niet omdraait maar een uur lang naar me luistert.

Ik zou willen zeggen wat ik vanbinnen ben om iemands interieur te doorboren.

Maar zoekend tussen de mensen, hoor ik alleen niemands stemmen...

Dit gevoel van willen ontsnappen naar waar gewelddadig is,

Een kartonnen stad waar de zon koud is in de sneeuw,

En in de harten van mensen vind je altijd een plek om te verblijven,

Een vriend om mee te praten of je wederhelft die verliefd zal zijn.

De stemmen van niemand die ik hier hoor.

Die me niet helpen en me zo achterlaten

Om weg te zinken in het waarom,

Omdat ik niet kan zeggen wat ik in me heb...

Iedereen, niemand draait zich om om me eraan te herinneren hoeveel niets ik nu heb.

Temidden van duizend zorgen en hoeveel misleidingen zal ik ooit kunnen zeggen:

"Misschien win ik ooit!!"

Alles wat ik zou hebben gewild, zoek ik nog steeds,

Maar op zoek naar meer, kan ik de strekking van dit trieste verhaal niet vinden,

Van moeten zoeken om zelfs maar de zin van een dag te vinden,

De mijn zin van het leven waar ik nu naar op zoek ben in deze trieste winter.

De stemmen van niemand die ik hier hoor.

Ze helpen me niet en ze laten me wegzinken in het waarom,

Omdat ik niet kan zeggen wat ik in me heb...

Iedereen, niemand draait zich om om me eraan te herinneren hoeveel niets ik nu heb.

Temidden van duizend zorgen en hoeveel misleidingen zal ik ooit kunnen zeggen:

"Misschien win ik ooit!!"

En winnen betekent in niemands ogen staren.

Een beetje meer alleen, zelfs als koning, maar misschien minder dan ik!

De stemmen van niemand die ik hier hoor.

Die me niet helpen en me zo achterlaten

Om weg te zinken in het waarom,

Omdat ik niet kan zeggen wat ik in me heb...

Iedereen, niemand draait zich om om me eraan te herinneren hoeveel niets ik nu heb.

Temidden van duizend zorgen en hoeveel misleidingen zal ik ooit kunnen zeggen:

"Misschien win ik ooit!!"

(Met dank aan Rita voor deze songtekst)