Johnny Smiled Slowly - Nikki Sudden

Now they’re crawling through the doors

Breaking up the chrome and smashing the chairs

Johnny hid by the amps, his head in his hands

Looking for powders and for his way home

And me, I’m still looking for you

Looking at that girl with the torn-up hair

And the boys were all very lonely

So they threw their platforms right down the stairs.

And it was back, way back in the Sixties

When all the rebels sold all their lies

Sold all their trash to castaway pilots

Who only had cash for some more drugs

And I just sat there, I just sat there waiting

For the chalet to fall right down

Into the ocean, like some kind of ritual

For all the boys I never ever knew.

And in the dark, the other side of the city

We’re walking around looking for the scene

And Johnny smiled, sensing the red lights

Pulled his act over and began to freeze

And me I’m so lonely, I don’t really feel it

Walking around could kill me off

And all the boys cried when they missed the party

They all got lost in the foyer of the Ritz.

Johnny smiles slowly, he knows all the answers

Sits with his arm out, he’s slung all the trees

Right in the graveyard by the side of the morgue

I bought a Lagonda-nineteen-fifty-two

We’re looking for something, the next best show

Practice guitar and watch all the cars

And those boys were all lost and quite lonely

They’re still circling round, round the wrong street.

And it was back, way back in the Sixties

When all the rebels sold all their lies

Sold all their trash to castaway pilots

Who only had cash for some more drugs

The Seventies changed, the only ones I’ve known yet

I was too young to remember the rest

I’ve taken the numbers, I’ve walked past the cafe

I’ll win you in the end 'cause that’s just too much.

Nu kruipen ze door de deuren

Het chroom breken en de stoelen stukslaan

Johnny verstopte zich bij de versterkers, zijn hoofd in zijn handen

Op zoek naar poeders en voor zijn weg naar huis

En ik, ik ben nog steeds op zoek naar jou

Kijkend naar dat meisje met het afgescheurde haar

En de jongens waren allemaal erg eenzaam

Dus gooiden ze hun platforms zo de trap af.

En het was terug, lang geleden in de jaren zestig

Toen alle rebellen al hun leugens verkochten

Verkocht al hun afval aan schipbreukelingen pilot

Die alleen contant geld had voor wat meer drugs

En ik zat daar gewoon, ik zat daar gewoon te wachten

Om het chalet recht naar beneden te laten vallen

De oceaan in, als een soort ritueel

Voor alle jongens die ik nooit heb gekend.

En in het donker, de andere kant van de stad

We lopen rond op zoek naar de scène

En Johnny glimlachte en voelde de rode lichten

Hij trok zijn act over en begon te bevriezen

En ik, ik ben zo eenzaam, ik voel het niet echt

Rondlopen zou me kunnen doden

En alle jongens huilden toen ze het feest misten

Ze zijn allemaal verdwaald in de foyer van het Ritz.

Johnny lacht langzaam, hij weet alle antwoorden

Zit met zijn arm uitgestrekt, hij heeft alle bomen geslingerd

Op het kerkhof naast het mortuarium

Ik kocht een Lagonda-negentien-tweeënvijftig

We zijn op zoek naar iets, de volgende beste show

Oefen gitaar en bekijk alle auto's

En die jongens waren allemaal verdwaald en behoorlijk eenzaam

Ze cirkelen nog steeds rond, de verkeerde straat in.

En het was terug, lang geleden in de jaren zestig

Toen alle rebellen al hun leugens verkochten

Verkocht al hun afval aan schipbreukelingen pilot

Die alleen contant geld had voor wat meer drugs

De jaren zeventig zijn veranderd, de enige die ik tot nu toe heb gekend

Ik was te jong om de rest te onthouden

Ik heb de nummers genomen, ik ben langs het café gelopen

Ik zal je uiteindelijk winnen, want dat is gewoon te veel.