Fashion Cult - Nikki Sudden

First:

There’s a cut on my arm

But it’s nearly a joust,

And the knife on my bed

Merely mirrors the room.

On the window still lies,

Just white shoes on the floor.

And the touch of the sun

Is cutting my eyes,

And it’s coming on close,

Soon be slicing my edge.

And crawl to the bed

But the back’s still in place.

Put us into scenes

And let us escape.

Or make us a role,

Coming on, nothing less;

Like a touch of mystique,

But a hint of the sign.

It’s another long year,

But nothing passes like time.

Second:

It’s another sad day

In another sad place,

And a cut in the arm’s

Better than one in the face.

And I’m taking the message,

I’m still rather young,

Not ready to give up,

I’m still hanging on.

Oh, I can understand you,

You gave up before.

It’s another reaction

To another betrayal,

Just a lack of approval,

Another sad day.

But the reality bores me

Like the dream of a home,

For the sons of heroes,

But the child sits down

By the fire that burns

And the fire that stuns.

I can understand that

You can’t understand me.

I can understand you,

Can’t understand me.

Understand you,

Try to understand me.

It’s not that easy

To understand me.

It’s not that easy

To understand me.

It’s not that easy

To understand me.

It’s not that easy

To understand me.

Understand me.

Understand me.

Understand me.

Eerste:

Er zit een snee in mijn arm

Maar het is bijna een steekspel,

En het mes op mijn bed

Spiegelt slechts de kamer.

Op het raam ligt nog steeds,

Alleen witte schoenen op de vloer.

En de aanraking van de zon

Snijdt mijn ogen,

En het komt dichtbij,

Straks mijn voordeel snijden.

En kruip naar het bed

Maar de achterkant zit nog op zijn plaats.

Zet ons in scènes

En laten we ontsnappen.

Of maak van ons een rol

Kom op, niets minder;

Als een vleugje mystiek,

Maar een hint van het teken.

Het is weer een lang jaar,

Maar niets gaat voorbij als de tijd.

Tweede:

Het is weer een droevige dag

Op een andere trieste plek,

En een snee in de arm

Beter dan een in het gezicht.

En ik neem de boodschap aan,

ik ben nog best jong,

Niet klaar om op te geven,

Ik hang nog steeds op.

Oh, ik kan je begrijpen,

Je gaf het eerder op.

Het is weer een reactie

Tot nog een verraad,

Gewoon een gebrek aan goedkeuring,

Weer een droevige dag.

Maar de realiteit verveelt me

Zoals de droom van een huis,

Voor de zonen van helden,

Maar het kind gaat zitten

Bij het vuur dat brandt

En het vuur dat verdooft.

Ik kan dat begrijpen

Je kunt me niet begrijpen.

Ik kan je begrijpen,

Kan me niet begrijpen.

Begrijp je,

Probeer me te begrijpen.

Het is niet zo gemakkelijk

Om mij te begrijpen.

Het is niet zo gemakkelijk

Om mij te begrijpen.

Het is niet zo gemakkelijk

Om mij te begrijpen.

Het is niet zo gemakkelijk

Om mij te begrijpen.

Begrijp me.

Begrijp me.

Begrijp me.