Sanctum - Nightshade

In the depths of an abandoned soul

A cold throat in search of oxygen

Her pale body lost in surreal movements

And shivering hands reaching for reality

The echo of her thoughts never made it outside

These chambers of corroded anxiety

No one will ever comprehend

Why some of us were left behind and broken down

Wishing for another place that holds another day

As fear saturates my eyes

A clergy of corrupted saints feeding me with lies

I sigh

The distant warmth of a weakened heart

Resists against the chains that tear her chest apart

Her shoulders seem relaxed in spite of the pain

Calm and waiting for a world which will never be the same

Her life written on the walls in chalk and coal

Words that tell of her last dance with sanity

There’s acid on the scriptures of her mind

What have they done to her… what has she become?

Wishing for another place that holds another day

As fear saturates my eyes

A clergy of corrupted saints feeding me with lies

I sigh

Waiting for another world that holds another chance

The sun sets before my eyes

Though their shadow’s binding me I find some kind of light

Inside

In de diepten van een verlaten ziel

Een koude keel op zoek naar zuurstof

Haar bleke lichaam verloren in surrealistische bewegingen

En bevende handen reikend naar de realiteit

De echo van haar gedachten is nooit buiten gekomen

Deze kamers van gecorrodeerde angst

Niemand zal het ooit begrijpen

Waarom sommigen van ons achterbleven en kapot gingen

Ik wens een andere plaats die nog een dag vasthoudt

Terwijl angst mijn ogen verzadigt

Een geestelijkheid van corrupte heiligen die me met leugens voedt

Ik zucht

De verre warmte van een verzwakt hart

Weerstaat tegen de kettingen die haar borst uit elkaar scheuren

Haar schouders lijken ontspannen ondanks de pijn

Kalm en wachtend op een wereld die nooit meer hetzelfde zal zijn

Haar leven op de muren geschreven in krijt en steenkool

Woorden die vertellen over haar laatste dans met gezond verstand

Er zit zuur in de geschriften van haar geest

Wat hebben ze met haar gedaan... wat is ze geworden?

Ik wens een andere plaats die nog een dag vasthoudt

Terwijl angst mijn ogen verzadigt

Een geestelijkheid van corrupte heiligen die me met leugens voedt

Ik zucht

Wachten op een andere wereld die nog een kans biedt

De zon gaat onder voor mijn ogen

Hoewel hun schaduw me bindt, vind ik een soort licht

Binnenkant