Monuments of It's Own Magnificence - Nightfall

Those dying lips, approval of this miserable world

Those fleshy highfalutin' lines that sing for me

And the untouchable ones

Send me in the globetrotter skies, don’t hinder me

There shall I build my own dreams again

Above clouded tombs and mourning ladies

Above your poor world of dispare Ascent…

The hemlock turns to hemp

And my heartburn into hellish headwind

Yet, through my highness I try to hex

Thou, thou world, thou dreams, thou nest

Thou clef before the keyhole to eternity…

…cloudburst our tears are as our mother’s mitre dries under the

Indomitable sun

Die stervende lippen, goedkeuring van deze ellendige wereld

Die vlezige hoogdravende regels die voor mij zingen

En de onaantastbare

Stuur me in de lucht van de globetrotter, hinder me niet

Daar zal ik mijn eigen dromen weer bouwen

Boven bewolkte graven en rouwende dames

Boven je arme wereld van ongelijke Ascent...

De hemlocksteek verandert in hennep

En mijn maagzuur in helse tegenwind

Maar door mijn hoogheid probeer ik te beheksen

Jij, jij wereld, jij droomt, jij nest

Gij sleutelde voor het sleutelgat tot in de eeuwigheid...

…wolkbreuk onze tranen zijn als de mijter van onze moeder droogt onder de

Ontembare zon