Slavesun - Night In Gales

Embraced by lengthening shadows I wander

On the ashes of those still ablaze…

Into the night and onward to the focus of my heart!

Drawn by the stars and their bidden delights

My wings have been scorched again and again

Beneath a slavesun moonlit dreams are nothing but writhing in pain

Aeons of craving for glorious wisdom cascade onto me

As if shattered and speared my dazzled eyes

Are still searching for a distant spark

Trying to flee from dawn, rising to worlds of frozen silence…

But slain are my dreams of greater art…

What a brief breath of life in this grim and flaming sky…

Rising… and the slavesun will burn once again…

Omarmd door langer wordende schaduwen dwaal ik af

Op de as van degenen die nog steeds in vuur en vlam staan...

De nacht in en verder naar de focus van mijn hart!

Getrokken door de sterren en hun geboden verrukkingen

Mijn vleugels zijn keer op keer verschroeid

Onder een slaaf zijn maanverlichte dromen niets anders dan kronkelen van pijn

Eeuwen van verlangen naar glorieuze wijsheid stromen naar me toe

Alsof ik verbrijzeld en gespietst mijn verblinde ogen

Zijn nog steeds op zoek naar een verre vonk

Proberen te vluchten voor de dageraad, opstijgen naar werelden van bevroren stilte...

Maar verslagen zijn mijn dromen van grotere kunst...

Wat een korte adem van leven in deze grimmige en vlammende lucht...

Rijzend... en de slavenzon zal weer branden...