Razor - Night In Gales

Razor… into the fire

Fire… burning so bright

Is this mournful being

Like mine was before?

Eyes shut forever

Infesting imagination inside

Where serenity fades

Seraph… into the abyss

No god will rise above

To give forgiveness

To this essence of damnation

Isn’t it art to feel what is live

To feel the warmth of floodlight

In this nondivine cosmos?

I deny i’m divine i defy a lie

To punish all extinction

Humanity, release my agony

In the name of fire, burn me !

Eternity has just begun

Oblivion, when i see the sun

Turn your eyes and feel

Your wounds bleeding

Extinguish the torment

Of this hell, which never ends

With crimes you content

And suck the blood of

Unnatural innoncence

Emotions like silence calling

Shadows in motion

Burn this vision of thee

And take what’s in your chaotic heart

Take this starlike beauty

In this world of decay

Show me disorder

'til sunlight breakes my eyes

With silent fury…

Scheermes... in het vuur

Vuur... zo fel brandend

Is dit treurige wezen?

Zoals de mijne vroeger was?

Ogen voor altijd gesloten

De verbeeldingskracht van binnen besmet

Waar sereniteit vervaagt

Seraph… de afgrond in

Er zal geen god boven komen

Om vergiffenis te schenken

Naar deze essentie van verdoemenis

Is het geen kunst om te voelen wat live is?

Om de warmte van schijnwerpers te voelen

In deze niet-goddelijke kosmos?

Ik ontken dat ik goddelijk ben, ik tart een leugen

Om alle uitsterving te straffen

Mensheid, laat mijn pijn los

In de naam van vuur, verbrand me!

De eeuwigheid is net begonnen

Vergetelheid, als ik de zon zie

Draai je ogen en voel

Je wonden bloeden

Doof de kwelling

Van deze hel, die nooit eindigt

Met misdaden ben je tevreden

En zuig het bloed van

onnatuurlijke onschuld

Emoties zoals stilte roepen

Schaduwen in beweging

Verbrand dit visioen van jou

En neem wat er in je chaotische hart zit

Neem deze sterachtige schoonheid

In deze wereld van verval

Laat me stoornis zien

tot het zonlicht mijn ogen breekt

Met stille woede...