Мир после меня - NerVniy

Вот всё закончилось, улеглось.

И стало не важно вдруг ни золото, бронза,

ни серебро.

А ты говоришь: «Их надо было забрать всех».

Но ведь жизнь и без

этого праздник.

И поэтому надо ли

Я растворяю все помыслы взять их

Нет, не торможу, но вырубаю азотную закись

Как-то бесшумно чёрный песок тихо тронули волны

Вместо потопа оставлю здесь лишь стихотворные формы

И сколько вместе нажили, вспомни, строк

В них были с тобою реальными, или персонажами Warner Bros?

И что было дороже — из-под шины летевший гравий

Либо же финишный флажок, что останавливает это ралли?

Что будет дальше в этом мире после меня

В котором мы тлеем постепенно, бывало запутавшись в его степенях

Старый не гони, ай, да не говори: «Пускай горит мир!»

Этот усталый механизм, уже не работает по алгоритмам

Помни, хочешь убить врага… Легко — каждый из нас как киллер,

Но в благодарность всю переплавить боль… Любой ли с нас — алхимик?

Тут кто-то ко дну, я пока похожу по земле

Мир после меня красив.

А ты хоть и бойся, но совершай прыжок,

А я молю небо мелом в это море меня раскрошить — я в нём больше не отражен (Что

после меня?)

А нет уже после меня войны, тишиной стал весь этот недавний шум

Я пристально взгляну, но в этом озере не вижу глубины, я в нём больше не

отражусь

Dat is het, het is allemaal voorbij.

En ineens maakte het niet meer uit of goud, brons,

noch zilver.

En u zegt: "Ze moesten worden weggenomen."

Maar leven zonder

deze vakantie.

En daarom is het nodig

Ik los alle gedachten op om ze te nemen

Nee, ik vertraag niet, maar ik stop met stikstofmonoxide

Op de een of andere manier werd het zwarte zand stilletjes aangeraakt door de golven

In plaats van een overstroming laat ik hier alleen poëtische vormen achter

En hoeveel we samen hebben vergaard, onthoud, lijnen

Waren ze echt met jou, of Warner Bros-personages?

En wat was duurder - grind van onder de band wegvliegend

Of is het de finishvlag die deze rally stopt?

Wat zal er na mij in deze wereld gebeuren

Waarin we geleidelijk smeulen, soms verstrikt in zijn gradaties

Rijd niet met de oude, ach, zeg niet: "Laat de wereld branden!"

Dit vermoeide mechanisme werkt niet meer volgens algoritmen

Onthoud, als je de vijand wilt doden... Het is gemakkelijk - ieder van ons is als een moordenaar,

Maar uit dankbaarheid om alle pijn te laten smelten... Is er iemand onder ons een alchemist?

Er is iemand op de bodem, terwijl ik op de grond loop

De wereld na mij is mooi.

En ook al ben je bang, maak een sprong,

En ik bid de hemel met krijt in deze zee om me te verpletteren - ik word er niet langer in weerspiegeld (Wat?

na mij?)

En er is geen oorlog na mij, al dit recente lawaai is stilte geworden

Ik zal nader kijken, maar ik zie geen diepte in dit meer, ik niet

reflecteren