XXI век - Неизвестность, Hustla Beats

Вроде как обычный человек,

Мои ноги злостно топчет XXI век.

Я из тех людей, кто проходит мимо,

Но подам воды, если присушило.

Не в поисках аплодисментов, славы и салютов,

Меня привлекают нереальные замуты.

Когда бежишь с десяткой веса на торпеде,

Время словно остановилось на этом белом свете.

И ты несешься по городу героем,

Оглядываясь словно на тебя напала паранойя.

Не боясь уехать на трамвае номер 307,

Хотя знаешь, если будет облава — фортанет не всем.

пасут, хотят совершить суд,

Но я этим бесам еще не раз на фуражку нассу.

У старшиков на районе был самый злой падаван,

Морозились вымутить полку, я мог вымутить грамм.

И было очень похуй на всех мусариос,

Этих рук около пол Киева, по правилам

Арабы дуют-дуют там на пирамиде,

Но мы b на парадном наслаждаемся краєвидом.

Это наши, бетонные районы,

Босота с крыши ссыт на Мусорской лифей и их погоны.

Это обычная свота несется с патриота,

В надежде шо сегодня примут хоть кого-то.

Но как не крути будет борода,

Ведь псы ни коты, не знают тайные хода.

Мафон на чердаке держится налегке,

Наглая улыбка крутится, Cricket в правой руке.

Раздаётся нехуевой крик, за спиной никто иное,

Как подельник уебался головой.

Мы не растерялись, хапай его под руки,

Слышу черти орут: «Стой, сука!»

Шо-шо?

Стой, сука!

Шо-шо?

Стой, сука!

Шо-шо?

Стой, сука!

Шо ты, чё ты там Вася там бизаешь?

Стой, сука, блядь!

Слышишь?

Слышь, бесый сан, на груди набитая оса,

Я ушел в бега, а ты безмозглый царь,

Вместе со своим пузатым капитаном.

У него обоссаные усы, а у тебя ебало.

Ты думал поймают с Киева, гандон,

Но к таким раскладам ты не был готов.

Ты думал поймают с Киева штрихов,

Мусор, не гони — итог давно знаком.

Lijkt me een normaal mens

De 21e eeuw vertrapt me venijnig.

Ik ben een van die mensen die voorbij komen,

Maar ik zal water leveren als het droog is.

Niet op zoek naar applaus, roem en groeten,

Ik voel me aangetrokken tot onwerkelijke modder.

Als je met een tiende van een gewicht op een torpedo rent,

De tijd lijkt stil te staan ​​in dit witte licht.

En je raast door de stad als een held,

Rondkijken alsof je wordt aangevallen door paranoia.

Niet bang om met tram 307 te vertrekken,

Hoewel je weet dat als er een round-up is, niet iedereen Fortanet zal doen.

ze grazen, ze willen een oordeel vellen,

Maar meer dan eens zal ik op deze demonen pissen.

De oudsten in het gebied hadden de meest kwaadaardige Padawan,

Het was ijskoud om een ​​plank eruit te trekken, ik kon een gram eruit halen.

En het was erg fuck op alle musarios,

Deze handen zijn ongeveer de helft van Kiev, volgens de regels

Arabieren blazen, blazen daar op de piramide,

Maar we staan ​​bij de voordeur van het uitzicht te genieten.

Dit zijn onze concrete gebieden,

Bosota pist vanaf het dak op de Garbage Life en hun epauletten.

Dit is de gebruikelijke svota die van een patriot komt,

In de hoop dat er vandaag in ieder geval iemand wordt aangenomen.

Maar wat je ook zegt, er zal een baard zijn,

Honden en katten kennen immers geen geheime doorgangen.

Mafon op zolder wordt licht gehouden,

Een brutale glimlach tolt, Cricket is in zijn rechterhand.

Een verdomde schreeuw wordt gehoord, niemand anders is achter,

Alsof een handlanger zijn hoofd neukte.

We zijn niet verdwaald, grijp hem bij de armen,

Ik hoor de duivels schreeuwen: "Stop, teef!"

SHO Sho?

Stop teef!

SHO Sho?

Stop teef!

SHO Sho?

Stop teef!

Wat ben je aan het doen, wat doe je daar waar Vasya aan het slaan is?

Stop, klootzak!

Hoor je?

Hé, demonische waardigheid, een wesp op zijn borst gepropt,

Ik ging op de vlucht, en jij bent de hersenloze koning,

Samen met zijn dikbuikige kapitein.

Hij heeft een pissige snor, en jij neukte.

Je dacht dat ze gepakt zouden worden uit Kiev, klootzak,

Maar je was niet klaar voor dergelijke lay-outs.

Je dacht dat ze slagen zouden krijgen uit Kiev,

Vuilnis, niet rijden - het resultaat is al lang bekend.