The Power Of Two - Neil Diamond

Was getting deeper into the night

Knew you weren’t coming home

Nothing I was doing was right

And now I’ve got to face it alone

The night getting darker

Baby the darker it got, struggled with why and what

But I could not fight what I knew was true

I was not gonna get through the night

Without the power of two…

Me and you

Feeling like I’m out on a ledge

Standing with my back to the wall

Used to be I’d go straight ahead

Now I’m going nowhere at all

The night getting longer

Baby the longer it went, just didn’t make any sense

Couldn’t see, couldn’t hear, didn’t know what to do

Was like I had no power at all

Without the power of two…

Me and you

I never knew before that two was more

Than one and one until that night

Was nothing I could do

But think of how I’m losing you, and

It shook me, it shocked me, you locked me out there

Looking for a place I could hide

Searching for a corner to turn

Left me here alone for one night

Showed me I had something to learn

I tried not to need you, but I needed you anyway

Wouldn’t be easy to say, but the way that I see it

I’m half without you, and I’m not gonna make myself whole

Without the power of two…

Me and you

Morning couldn’t wait

I knew that it was getting late, but I hung on

I had no choice at all, was either walk away or crawl, and

I’m pleading, I’m bleeding

I think I’m falling deeper into that hole

Deeper that I thought I could get

Like a bug that’s stuck in a bowl climbing out’s impossible, yet

He keeps trying harder, harder than he thought he could

I finally understood

I could hear, I could see, and the truth came through

We had ten times the power of one

We had the power of two…

Me and you

Was nothing we couldn’t do

Just me and you

We had the power of two

Ging dieper in de nacht

Wist dat je niet naar huis zou komen

Niets wat ik deed was goed

En nu moet ik het alleen onder ogen zien

De nacht wordt donkerder

Schat, hoe donkerder het werd, worstelde met waarom en wat

Maar ik kon niet vechten tegen wat ik wist dat waar was

Ik zou de nacht niet doorkomen

Zonder de kracht van twee...

Ik en jij

Het gevoel hebben dat ik op een richel sta

Sta met mijn rug tegen de muur

Vroeger ging ik rechtdoor

Nu ga ik helemaal nergens meer heen

De nacht wordt langer

Schatje, hoe langer het duurde, het sloeg gewoon nergens op

Ik kon niet zien, niet horen, niet weten wat te doen

Was alsof ik helemaal geen stroom had

Zonder de kracht van twee...

Ik en jij

Ik wist nooit eerder dat twee meer was

Dan één en één tot die nacht

Kon ik niets doen?

Maar denk aan hoe ik je verlies, en

Het schudde me, het schokte me, je sloot me daarbuiten

Op zoek naar een plek waar ik me zou kunnen verstoppen

Zoeken naar een hoek om af te slaan

Liet me hier een nacht alleen achter

Heeft me laten zien dat ik iets te leren had

Ik heb geprobeerd je niet nodig te hebben, maar ik had je toch nodig

Zou niet gemakkelijk zijn om te zeggen, maar zoals ik het zie

Ik ben half zonder jou, en ik ga mezelf niet heel maken

Zonder de kracht van twee...

Ik en jij

De ochtend kon niet wachten

Ik wist dat het laat werd, maar ik hield vol

Ik had helemaal geen keus, was ofwel weglopen of kruipen, en

Ik smeek, ik bloed

Ik denk dat ik dieper in dat gat val

Dieper dat ik dacht te kunnen komen

Net als een insect dat vastzit in een kom is klimmen onmogelijk, maar toch

Hij blijft harder proberen, harder dan hij dacht dat hij kon

Ik begreep het eindelijk

Ik kon horen, ik kon zien, en de waarheid kwam door

We hadden tien keer de kracht van één

We hadden de kracht van twee...

Ik en jij

Was niets dat we niet konden doen?

Alleen jij en ik

We hadden de kracht van twee