In Memoriam - Negative

Like seasons change their face

Rain like the tears

Winds got your voice

Whispering my name

Landing shadows come around

Telling me the same old story

With certain sound

I’m stuck in a place

Prisoner of this room

Painful memories of me and you

I take colors on longing

And paint you on my wall

Is it too much to ask for some golden peace

That’s what I expect from you at least

It’s simple and understood

There’s no way out

I wish that I would be dead

Dead like you and I

Falling like a butterfly

After one lived day

I hope you will find your peace

Immortal, eternal and real

I know I cannot be dead yet

Just can’t live it again

Too much, never enough

We’re stuck in time

Till death leads us away

In a moment that I’m scared the most

You’re sleeping away

Soon you’ll be lost

Every breath that you take

You’ll be closer to where you belong

I never thought this could be so hard and rough

After all we’ve been through

Can’t get enough

Of this sweetest dream

You once gave me as a gift

I hope you’re waiting for me somewhere out there

In a place where we can hold each other again

You went first I’ll come right after you

I’m depressed I don’t care

I miss you, I hope you hear me

Zoals seizoenen hun gezicht veranderen

Regen als de tranen

Winden hebben je stem

Mijn naam fluisteren

Landende schaduwen komen rond

Vertelt me ​​hetzelfde oude verhaal

Met bepaald geluid

Ik zit vast op een plek

Gevangene van deze kamer

Pijnlijke herinneringen aan jou en mij

Ik neem kleuren op verlangen

En je schilderen op mijn muur

Is het te veel gevraagd om wat gouden vrede?

Dat is wat ik tenminste van je verwacht

Het is eenvoudig en begrepen

Er is geen uitweg

Ik wou dat ik dood was

Dood zoals jij en ik

Vallen als een vlinder

Na een geleefde dag

Ik hoop dat je je rust zult vinden

Onsterfelijk, eeuwig en echt

Ik weet dat ik nog niet dood kan zijn

Ik kan er gewoon niet meer van leven

Te veel, nooit genoeg

We zitten vast in de tijd

Tot de dood ons wegleidt

Op een moment dat ik het meest bang ben

Je slaapt weg

Binnenkort ben je de weg kwijt

Elke ademhaling die je neemt

Je bent dichter bij waar je thuishoort

Ik had nooit gedacht dat dit zo moeilijk en ruw kon zijn

Na alles wat we hebben meegemaakt

Kan er geen genoeg van krijgen

Van deze liefste droom

Je hebt me ooit cadeau gedaan

Ik hoop dat je ergens op me wacht

Op een plek waar we elkaar weer kunnen vasthouden

Jij ging eerst ik kom direct achter jou aan

Ik ben depressief, het kan me niet schelen

Ik mis je, ik hoop dat je me hoort