A Single Second of Clarity - Nefandus

In the hole of the serpent of the abyss

A thirst and a will planted in the child-hood of man

And even before the fall, adam had given in to sin

To iniquity and dominant desires

Delivering us a hunger for seperation and loss

The inner serpent is raised until we all fall blind

— and we sense the black dragon from afar!

Embodied and clear when in trance of death

Contained and dwelling in forbidden knowledge

For a moment here and never to be seen again!

What law is could now be deemed truth

When reaching out even beyond the left hand of god?

Oh, fools and harlots!

The wisdom herein burns far beyond comprehension

Even in the most vile worship!

Pathways glow in the night

Abyss after abyss, and further you fall!

Into the filth you stored

Among distorted faces and fallen spirits

A mirror of your every struggle

You hunger, starve and long for release

Drinking deep from fire and brimstone

Thrusting through the darkness of luna

Through black space

Greedily devouring the poison

And in tunnels deep and bizarre

What you deemed triumph dissolves

Further, further!

And in the loss of desire and effort

A single second of clarity

In het gat van de slang van de afgrond

Een dorst en een wil geplant in de kinderjaren van de mens

En zelfs vóór de val had Adam toegegeven aan de zonde

Aan ongerechtigheid en dominante verlangens

Het bezorgt ons een honger naar scheiding en verlies

De innerlijke slang wordt opgeheven totdat we allemaal blind worden

- en we voelen de zwarte draak van verre!

Belichaamd en duidelijk wanneer in trance van de dood

Ingesloten en wonend in verboden kennis

Voor een moment hier en om nooit meer gezien te worden!

Welke wet is, kan nu als waarheid worden beschouwd

Wanneer je zelfs verder reikt dan de linkerhand van god?

Oh, dwazen en hoeren!

De wijsheid hierin brandt ver voorbij het bevattingsvermogen

Zelfs in de meest verachtelijke aanbidding!

Paden gloeien in de nacht

Afgrond na afgrond, en verder val je!

In het vuil dat je hebt opgeslagen

Tussen verwrongen gezichten en gevallen geesten

Een spiegel van al je worstelingen

Je hongert, verhongert en verlangt naar bevrijding

Diep drinkend van vuur en zwavel

Duw door de duisternis van luna

Door de zwarte ruimte

Gretig het gif verslinden

En in tunnels diep en bizar

Wat je als triomf beschouwde, lost op

Verder, verder!

En in het verlies van verlangen en inspanning

Een enkele seconde duidelijkheid