Твою тень - Небо здесь

Мне шепчут волны свысока,

Зовут меня смотреть,

Как в светлом небе облака

Сейчас начнут темнеть,

Остывающим лучам поклониться вслед,

Улыбнуться небесам и увидеть свет.

Пробудиться для того, чтобы стать частицей

Высоких берегов, где гнездятся птицы

В зеркалах забытых снов, где разлит закат

В душах скал и остров и облачных армад.

Тихо тлеют в небе звёзды, в клочьях тьмы бредёт луна

И в ладонях стонут гвозди и не видно в чаше дна.

Я достану меч из ножен я взмахну крылами

И с вершины вниз, как камень, чтобы стать землёю

Я сорвусь, и океан разведёт руками.

Твою тень согреет пламя вскормленное мною

De golven fluisteren naar me toe

Ze bellen me om te kijken

Als wolken aan een heldere lucht

Nu wordt het donker

Om te buigen voor de verkoelende stralen,

Glimlach naar de lucht en zie het licht.

Word wakker om een ​​deeltje te worden

Hoge kusten waar vogels nestelen

In de spiegels van vergeten dromen, waar de zonsondergang wordt gegoten

In de zielen van rotsen en eilanden en wolkenarmadas.

De sterren smeulen stilletjes aan de hemel, de maan dwaalt rond in flarden duisternis

En nagels kreunen in de handpalmen en de bodem is niet zichtbaar in de kom.

Ik zal mijn zwaard uit de schede trekken, ik zal met mijn vleugels klapperen

En van boven naar beneden als een steen om aarde te worden

Ik zal losbreken en de oceaan zal haar schouders ophalen.

Je schaduw wordt verwarmd door de vlam die door mij wordt gevoed