Exaltation - Neaera

See this my waning flame

Thaw to a world of ice

Light it in the faintest of moments

I bestow upon you

This token of affectionn

For I am engulfed by the end

I must be ashes

They strike their violins darker

As the final blackness nears

I entrust these words to you

My hope will bleed into these lines

To form a silent song

To linger through the ages

To form a silent song

To linger through the ages

To be sung by the living

To preserve, to praise, to mend

The fragments of dignity

Faced with the deep of deeps

My spirits shines undaunted

Spielt süßer den Tod, streicht dunkler die Geigen

Wir schaufeln ein Grab in den Wolken

Da liegt man nicht eng

Play death more sweetly

Scrape darker your strings

We shovel a grave in the air

There you won’t lie too cramped

I entrust these words to you

My hope will bleed into these lines

To form a silent song

To linger through the ages

Zie dit mijn afnemende vlam

Ontdooi in een wereld van ijs

Steek hem op de minste momenten aan

Ik schenk aan jou

Dit teken van genegenheid

Want ik word verzwolgen door het einde

Ik moet as zijn

Ze slaan hun violen donkerder aan

Naarmate de laatste zwartheid nadert

Ik vertrouw je deze woorden toe

Mijn hoop zal uitmonden in deze lijnen

Een stil nummer vormen

Om door de eeuwen heen te blijven hangen

Een stil nummer vormen

Om door de eeuwen heen te blijven hangen

Om te worden gezongen door de levenden

Om te behouden, te loven, te herstellen

De fragmenten van waardigheid

Geconfronteerd met de diepten van de diepte

Mijn geest straalt onverschrokken

Spielt süßer den Tod, streicht dunkler die Geigen

Wir schaufeln ein Grab in den Wolken

Da liegt man nicht eng

Speel de dood zoeter

Schraap je snaren donkerder

We scheppen een graf in de lucht

Daar lig je niet te krap

Ik vertrouw je deze woorden toe

Mijn hoop zal uitmonden in deze lijnen

Een stil nummer vormen

Om door de eeuwen heen te blijven hangen