Shirts And Skins - Native

To write with eyes painting a picture.

Our minds are tapped with finest of wires.

Our time becomes a clone of the public.

A match erases the last of fingerprints.

In cellars we’re printing while ears laced with carbon watch closely.

Our minds are tied tightly with strings held like kites.

No rescue is seen without loss of comfort.

Wind chimes warn us of northern intruders.

We can’t see land that is lost in the distance.

Wars are raging in pastures beside us.

Doorways that were once left open are closed.

Rise, take thanks for creation.

We side with those who are humble.

Nights where handshakes were fluent,

With knives we’ll study the blueprints.

Rise, take thanks for creation.

We’ll side with those who are humble.

We’ll hide our knives in cloaks made out of smirks.

We plagiarize thinking.

Rise, take bows for conception.

They’ll side with those unassuming.

We’ll breathe the air of another one’s lungs.

We’ll hinder the growing.

Words twined with spite have surfaced despite grave endeavor.

Windows give insight to our hope, not what tongues deliver.

Nights spend riding behind the wheel of travels.

Lines are magnets that hold us to shores of composure

Schrijven met ogen die een foto schilderen.

Onze geest wordt afgeluisterd met de fijnste draden.

Onze tijd wordt een kloon van het publiek.

Een overeenkomst wist de laatste vingerafdrukken.

In kelders zijn we aan het printen terwijl de oren met carbon nauwlettend in de gaten worden gehouden.

Onze geest is stevig vastgebonden met touwtjes die als vliegers worden vastgehouden.

Er wordt geen redding gezien zonder verlies van comfort.

Windgong waarschuwt ons voor indringers uit het noorden.

We kunnen geen land zien dat in de verte verloren is gegaan.

Er woeden oorlogen in de weilanden naast ons.

Deuropeningen die ooit open stonden, zijn gesloten.

Sta op, dank voor de schepping.

We kiezen de kant van degenen die nederig zijn.

Nachten waar handdrukken vloeiend waren,

Met messen bestuderen we de blauwdrukken.

Sta op, dank voor de schepping.

We kiezen de kant van degenen die nederig zijn.

We verstoppen onze messen in mantels gemaakt van grijns.

We plagiaat denken.

Sta op, buig voor de conceptie.

Ze zullen de kant van die bescheiden kiezen.

We ademen de lucht van de longen van een ander in.

We zullen de groei belemmeren.

Woorden verstrengeld met wrok zijn opgedoken ondanks ernstige inspanningen.

Windows geeft inzicht in onze hoop, niet wat tongen leveren.

Nachten doorbrengen met rijden achter het stuur van reizen.

Lijnen zijn magneten die ons aan de kusten van kalmte houden