На пределе - Nasty Nuts

Я ставлю nihil над миром и плюю на иконы

Дайте мне славу Мадонны и костюмы из шелка

Дайте мне трепет затертой мечты вместо осколков

Дайте мне счет в банке (счет в банке), жизнь миллионера

Дайте повадки пса все променять на манеры

Дайте мне сделать карьеру на лиц-обложках журналов

Дайте мне лимузин, шлюху и «Кристалл» по бокалам

Я на пределе (на пределе) устал от сомнений

Калейдоскопа истерик и пресса из сожалений

Я не отвергнутый гений, я просто жертва надлома

Недели рвут на куски под тишину телефона

Я на пределе (на пределе) совсем знакомое чувство

Когда внутри все кипит и одновременно пусто

Когда под азалептином я сплю по несколько дней

Устал от псевдо музыки, псевдо планов, псевдо друзей

Я на пределе (на пределе) устал от тяжести роли

Снимаю маску и дальше шлифую песню из боли

Всё вышло из-под контроля и снова катится вниз

Парой бутылок портвейна я пускаюсь в круиз

Привет, я сюрреалист, ребята, бейте меня ногами

Плюйте в лицо, топчите, режьте и рвите ножами

Кто к чертям скажите выдумал эту весну?

Мне надо просто расслабиться, просто побыть одному

Кто мог подумать, что так и выйдет никаких шуток

Короткий промежуток дней ломит рассудок

Надоело бить стены замкнутого круга

Работать при слугах, оказывать услуги тем

Кто загоняет в угол,

строят сделки, плетут интриги

В попытках сделать просто новой строчкой в справочной книге

Я не пал на колени, как бы они не хотели

Тихо ушел, меня в последний раз пожалели

Страсти кипели, боль, страх как на дрожжах жирели

Воспоминания сверлят во мне новые щели

Сколько раз забывался за стаканом коктейля

Сколько невинностей я сгубил в своей постели

Фотографии друзей желтели, покрывались пылью

Надежды бились о землю, ломая крылья, снова с бутылью

Транжира брошен всеми, бессилен

тошно (тошно) порой бываю сам себе противен

Сотни посмертных премий, цветы на могиле

Или скупые заголовки в бульварном чтиве?

Чего же я достоин?

— околачивать канавы

Или находиться в зените славы

Шел на таран сквозь тернии, царапая руки шипами

Когда другие прятались за громкими словами:

«Нельзя, забудь, плюнь, брось это дело»

Сам захотел и если что готов попасть под обстрел

Я на пределе, пускай все сгорает дотла

Оставим рябь на экране после пяти часов утра

Одинокий отшельник внутри комнатных стен

Сам по себе — я не прошу ничего взамен

Дайте мне имя — «Последний подонок»

Я ставлю nihil над миром и плюю на иконы

Дайте мне славу Мадонны и костюмы из шелка

Дайте мне трепет затертой мечты вместо осколков

Дайте мне счет в банке, жизнь миллионера

Дайте повадки пса все променять на манеры

Дайте мне сделать карьеру на лиц-обложках журналов

Дайте мне лимузин, шлюху и «Кристалл» по бокалам

Ik zet nihil over de wereld en spuug op iconen

Geef me Madonna roem en zijden pakken

Geef me de spanning van een versleten droom in plaats van gebroken stukken

Geef me een bankrekening (bankrekening), het leven van een miljonair

Laat de gewoonten van de hond worden ingeruild voor manieren

Laat me carrière maken op tijdschriftomslagen

Geef me een limousine, een hoer en een glas Crystal

Ik ben op de limiet (op de limiet) moe van twijfels

Een caleidoscoop van driftbuien en een pers van spijt

Ik ben geen afgewezen genie, ik ben gewoon een slachtoffer van een inzinking

Weken worden aan stukken gescheurd onder de stilte van de telefoon

Ik ben op de limiet (op de limiet) een heel vertrouwd gevoel

Als alles van binnen kookt en tegelijkertijd leeg is

Als ik meerdere dagen slaap onder azaleptine

Moe van pseudo-muziek, pseudo-plannen, pseudo-vrienden

Ik ben op de limiet (op de limiet) moe van de ernst van de rol

Ik doe het masker af en polijst het lied verder van de pijn

Het loopt allemaal uit de hand en gaat weer bergafwaarts

Met een paar flessen port ga ik op cruise

Hallo, ik ben een surrealist, jongens, kick me

In je gezicht spugen, vertrappen, snijden en scheuren met messen

Wie heeft deze lente in godsnaam uitgevonden?

Ik moet gewoon ontspannen, gewoon alleen zijn

Wie had gedacht dat er geen grappen zouden zijn

Een korte periode van dagen breekt de geest

Moe van het verslaan van de muren van een vicieuze cirkel

Werk met bedienden, verleen diensten aan hen

Wie hoeken?

deals maken, intriges weven

In pogingen om gewoon een nieuwe regel in het naslagwerk te maken

Ik viel niet op mijn knieën, hoe graag ze ook wilden

Stilletjes vertrokken, kregen ze voor de laatste keer medelijden met mij

Gekookte passies, pijn, angst vetgemest met grote sprongen

Herinneringen boren nieuwe scheuren in mij

Hoe vaak ben je jezelf vergeten bij een glaasje cocktail

Hoeveel onschuld heb ik in mijn bed verpest?

Foto's van vrienden werden geel, bedekt met stof

Hoop sloeg tegen de grond, vleugels brekend, opnieuw met een fles

De spender wordt door iedereen in de steek gelaten, machteloos

misselijkmakend (misselijkmakend) soms walg ik van mezelf

Honderden postume onderscheidingen, bloemen op het graf

Of gemene koppen in pulpfictie?

Wat verdien ik?

- sloot greppels op

Of sta op het hoogtepunt van glorie

Ging door doornen rammen, zijn handen krabben met doornen

Toen anderen zich achter luide woorden verschuilden:

"Je kunt het niet vergeten, spugen, stoppen"

Hij wilde, en als hij klaar is om onder vuur te komen

Ik ben op de limiet, laat alles tot de grond toe afbranden

Laten we na vijf uur 's ochtends rimpelingen op het scherm achterlaten

Eenzame kluizenaar binnen kamermuren

In mijn eentje - ik vraag er niets voor terug

Geef me een naam - "Last bastard"

Ik zet nihil over de wereld en spuug op iconen

Geef me Madonna roem en zijden pakken

Geef me de spanning van een versleten droom in plaats van gebroken stukken

Geef me een bankrekening, het leven van een miljonair

Laat de gewoonten van de hond worden ingeruild voor manieren

Laat me carrière maken op tijdschriftomslagen

Geef me een limousine, een hoer en een glas Crystal