No Regrets - Nasser

Lucy was 7 and wore a head of blue barrettes

City born, into this world with no knowledge and no regrets

Had a piece of yellow chalk with which she’d draw upon the street

The many faces of the various locals that she would meetThere was Joshua,

age 10, bully of the block

Who always took her milk money at the morning bus stop

There was Mrs. Crabtree and her poodle

She always gave a wave and holler on her weekly trip

Down to the bingo parlorAnd she drew, men, women, kids, sunsets, clouds

And she drew, skyscrapers, fruit stands, cities, towns

Always said hello to passersby, they’d ask her why she passed her time

Attachin' lines to concrete, but she would only smileNow all the other children

living in or near her building

Ran around like tyrants, soaking up the open fire hydrants

They would say, «Hey little Lucy, wanna come jump double dutch?»

Lucy would pause, look, grin and say, «I'm busy, thank you much"Well, well,

one year passed and believe it or not

She covered every last inch of the entire sidewalk and she stopped

«Lucy, after all this, you’re just giving in today?»

She said, «I'm not giving in, I’m finished», and walked away1 2 3,

that’s the speed of the seed

A B C, that’s the speed of the need

You can dream a little dream or you can live a little dream

I’d rather live it, 'cuz dreamers always chase but never get it1 2 3,

that’s the speed of the seed

A B C, that’s the speed of the need

You can dream a little dream or you can live a little dream

I’d rather live it, 'cuz dreamers always chase but never get itLucy was 37,

and introverted somewhat

Basement apartment in the same building she grew up in

She traded in her blue barrettes for long locks held up with a clip

Traded in her yellow chalk for charcoal sticksAnd she drew, little Bobby who

would come to sweep the porch

And she drew, the mailman, delivered everyday at 4

Lucy had very little contact with the folks outside her cubicle day

But she found it suitable, and she liked it that wayShe had a man now, Rico,

similar, hermit

They would only see each other once or twice a week on purpose

They appreciated space and Rico was an artist too

So they’d connect on Saturdays to share the pictures that they drewNow every

month or so, she’d get a knock upon the front door

Just one of the neighbors

Actin' nice, although she was a strange girl, really sad

«Hey, Lucy, wanna join me for some lunch?»

Lucy would smile and say, «I'm busy, thank you much"And they would make a weird

face the second the door shut

And run and tell their friends how truly crazy Lucy was

And Lucy knew what people thought but didn’t care

'Cuz while they spread their rumors through the street

She’d paint another masterpiece1 2 3, that’s the speed of the seed

A B C, that’s the speed of the need

You can dream a little dream or you can live a little dream

I’d rather live it, 'cuz dreamers always chase but never get it1 2 3,

that’s the speed of the seed

A B C, that’s the speed of the need

You can dream a little dream or you can live a little dream

I’d rather live it, 'cuz dreamers always chase but never get itLucy was 87,

upon her death bed

At the senior home, where she had previously checked in

Traded in the locks and clips for a head rest

Traded in the charcoal sticks for arthritis, it had to happenAnd she drew no

more, just sat and watched the dawn

Had a television in the room that she’d never turned on

Lucy pinned up a life worth’s of pictures on the wall

And sat and smiled, looked each one over, just to laugh at it allNow Rico,

he had passed, 'bout 5 years back

So the visiting hours pulled in a big flock o' nothin'

She’d never spoken once throughout the spanning of her life

Until the day she leaned forward, grinned and pulled the nurse aside

And she said"Look, I’ve never had a dream in my life

Because a dream is what you wanna do, but still haven’t pursued

I knew what I wanted and did it till it was done

So I’ve been the dream that I wanted to be since day one!"Well, the nurse

jumped back

She’d never heard Lucy even talk, 'specially words like that

She walked over to the door, and pulled it closed behind

Then Lucy blew a kiss to each one of her pictures and she died1 2 3,

that’s the speed of the seed

A B C, that’s the speed of the need

You can dream a little dream or you can live a little dream

I’d rather live it, 'cuz dreamers always chase but never get it1 2 3,

that’s the speed of the seed

A B C, that’s the speed of the need

You can dream a little dream or you can live a little dream

I’d rather live it, 'cuz dreamers always chase but never get it1 2 3, A B C,

1 2 3, A B C

Lucy was 7 en droeg een hoofd met blauwe haarspeldjes

Stad geboren, in deze wereld zonder kennis en zonder spijt

Had een stuk geel krijt waarmee ze op straat zou tekenen

De vele gezichten van de verschillende lokale bewoners die ze zou ontmoeten. Daar was Joshua,

leeftijd 10, bullebak van het blok

Die altijd haar melkgeld aannam bij de ochtendbushalte

Daar was mevrouw Crabtree en haar poedel

Ze zwaaide en schreeuwde altijd tijdens haar wekelijkse reis

Naar de bingosalon en ze tekende, mannen, vrouwen, kinderen, zonsondergangen, wolken

En ze tekende, wolkenkrabbers, fruitkraampjes, steden, dorpen

Ze zeiden altijd hallo tegen voorbijgangers, ze vroegen haar waarom ze haar tijd doorbracht

Voeg lijnen toe aan beton, maar ze zou alleen glimlachen. Nu alle andere kinderen

woonachtig in of nabij haar gebouw

Ren rond als tirannen, genietend van de open brandkranen

Ze zouden zeggen: "Hé kleine Lucy, wil je dubbel nederlands komen springen?"

Lucy pauzeerde, keek, grijnsde en zei: "Ik heb het druk, heel erg bedankt" Nou, nou,

er is een jaar verstreken en geloof het of niet

Ze bedekte elke laatste centimeter van het hele trottoir en ze stopte

"Lucy, na dit alles geef je vandaag gewoon toe?"

Ze zei: "Ik geef niet toe, ik ben klaar", en liep weg1 2 3,

dat is de snelheid van het zaad

A B C, dat is de snelheid van de behoefte

Je kunt een kleine droom dromen of je kunt een kleine droom leven

Ik leef het liever, want dromers jagen altijd maar krijgen het nooit1 2 3,

dat is de snelheid van het zaad

A B C, dat is de snelheid van de behoefte

Je kunt een kleine droom dromen of je kunt een kleine droom leven

Ik leef het liever, want dromers jagen altijd maar snappen het nooit, Lucy was 37,

en een beetje introvert

Kelder appartement in hetzelfde gebouw waarin ze opgroeide

Ze ruilde haar blauwe haarspeldjes in voor lange lokken die met een clip werden opgehouden

Ruilde haar gele krijt in voor houtskoolsticks En ze tekende, kleine Bobby die...

zou komen om de veranda te vegen

En ze tekende, de postbode, elke dag bezorgd om 4

Lucy had heel weinig contact met de mensen buiten haar hokje dag

Maar ze vond het geschikt, en ze vond het zo leuk. Ze had nu een man, Rico,

vergelijkbaar, kluizenaar

Ze zouden elkaar expres maar één of twee keer per week zien

Ze waardeerden de ruimte en Rico was ook een kunstenaar

Dus ze zouden op zaterdag contact maken om de foto's te delen die ze trokken. Nu elke

maand of zo, zou ze een klop op de voordeur krijgen

Slechts een van de buren

Doet aardig, hoewel ze een vreemd meisje was, echt verdrietig

'Hé, Lucy, wil je mee lunchen?'

Lucy zou glimlachen en zeggen: «Ik heb het druk, heel erg bedankt"En ze zouden raar doen

gezicht de tweede de deur dicht

En rennen en hun vrienden vertellen hoe echt gek Lucy was

En Lucy wist wat de mensen dachten, maar het kon haar niets schelen

Want terwijl ze hun geruchten door de straat verspreidden

Ze zou nog een meesterwerk schilderen1 2 3, dat is de snelheid van het zaad

A B C, dat is de snelheid van de behoefte

Je kunt een kleine droom dromen of je kunt een kleine droom leven

Ik leef het liever, want dromers jagen altijd maar krijgen het nooit1 2 3,

dat is de snelheid van het zaad

A B C, dat is de snelheid van de behoefte

Je kunt een kleine droom dromen of je kunt een kleine droom leven

Ik leef het liever, want dromers jagen altijd maar snappen het nooit Lucy was 87,

op haar sterfbed

In het bejaardentehuis, waar ze eerder had ingecheckt

De sloten en clips ingeruild voor een hoofdsteun

De houtskoolsticks ingeruild voor artritis, het moest gebeuren en ze tekende nee

meer, zat gewoon en keek naar de dageraad

Had een televisie in de kamer die ze nooit had aangezet

Lucy heeft een leven aan foto's aan de muur gespeld

En zat en glimlachte, bekeek ze allemaal, gewoon om erom te lachen. Nu Rico,

hij was geslaagd, ongeveer 5 jaar geleden

Dus de bezoekuren zorgden voor een grote kudde van niets

Ze had in haar hele leven nog nooit één keer gesproken

Tot de dag dat ze naar voren leunde, grijnsde en de verpleegster opzij trok

En ze zei: "Kijk, ik heb nog nooit in mijn leven gedroomd

Omdat een droom is wat je wilt doen, maar nog steeds niet hebt nagestreefd

Ik wist wat ik wilde en deed het tot het klaar was

Dus ik ben sinds de eerste dag de droom die ik wilde zijn!" Nou, de verpleegster

sprong terug

Ze had Lucy nog nooit horen praten, 'vooral zulke woorden'

Ze liep naar de deur en trok hem achter zich dicht

Toen blies Lucy een kus op elk van haar foto's en ze stierf1 2 3,

dat is de snelheid van het zaad

A B C, dat is de snelheid van de behoefte

Je kunt een kleine droom dromen of je kunt een kleine droom leven

Ik leef het liever, want dromers jagen altijd maar krijgen het nooit1 2 3,

dat is de snelheid van het zaad

A B C, dat is de snelheid van de behoefte

Je kunt een kleine droom dromen of je kunt een kleine droom leven

Ik leef het liever, want dromers jagen altijd maar krijgen het nooit1 2 3, A B C,

1 2 3, A B C