Senza vertigini - Nashley, Fasma

Se non esistono né santi né eroi

Chi sto aspettando che mi venga a salvare?

E se il passato resta dietro di noi

Perché mi sento gli occhi dietro le spalle?

Ho perso tutto nella sala di quel casinò

Cercato casa in una casa che ancora non trovo

La pioggia batte forte sulle vetrate

Come fossero strade, così fredde e bagnate

E arrivi tu, per stasera non mettermi giù

Non sto bene, non mi servi tu

Posso fingere (Ma non so se posso farti bene)

Noi che siamo in mezzo ad un mare

Noi che siamo senza riparo

Noi, potrei starci le ore ma quanto calore

Io non sento brividi

Ci buttiamo dal cielo noi, senza paracadute

Noi non sappiamo volare ma soltanto cadere ma senza vertigini

Yeah, io sono in guerra con il tempo (Yeah)

Brividi dal freddo (Yeah), brividi che ho dentro (Yeah)

Baci così crudi, si mischiano col cemento

Pugni così duri che coprono ciò che penso

Eh, beh, del resto, cosa ho di certo (Yeah)

Padri di un destino ma figli di mondo acerbo

Fiumi di speranze che scorrono nel deserto

Scenderà la pioggia a lavare quel marcio dentro

Noi, fiori nati e cresciuti in mezzo all’inverno

Non mi uccide, però fa male

Nella vita ho sempre camminato scalzo

L’elegante non lo so fare

Brucia fuoco sotto questi occhi di ghiaccio

Che pensavi, fossi normale?

Mi raccogli come se fossi uno straccio

Quando la serata va male

E arrivi tu, per stasera non mettermi giù

Non sto bene, non mi servi tu

Posso fingere (Ma non so se posso farti bene)

Noi che siamo in mezzo ad un mare

Noi che siamo senza riparo

Noi, potrei starci le ore ma quanto calore

Io non sento brividi

Ci buttiamo dal cielo noi, senza paracadute

Noi non sappiamo volare ma soltanto cadere ma senza vertigini

Als er geen heiligen of helden zijn

Op wie wacht ik om mij te komen redden?

En als het verleden achter ons blijft

Waarom voel ik ogen achter mijn rug?

Ik ben alles kwijt in die casinokamer

Op zoek naar een huis in een huis dat ik nog steeds niet kan vinden

De regen slaat hard tegen de ramen

Alsof het straten zijn, zo koud en nat

En je komt, leg me niet neer voor vanavond

Ik ben niet in orde, ik heb je niet nodig

Ik kan doen alsof (maar ik weet niet of ik je goed kan doen)

Wij die in het midden van een zee zijn

Wij die zonder onderdak zijn

Wij, ik zou daar uren kunnen blijven, maar hoeveel hitte?

Ik voel geen koude rillingen

We werpen ons uit de lucht, zonder parachute

We weten niet hoe we moeten vliegen, maar alleen om te vallen, maar zonder duizeligheid

Ja, ik ben in oorlog met de tijd (Ja)

Rillingen van de kou (Ja), koude rillingen in mij (Ja)

Kussen zo rauw, ze vermengen zich met het beton

Stoten zo hard dat ze bedekken wat ik denk

Eh, nou ja, wat heb ik tenslotte zeker (Ja)

Vaders van een lot, maar kinderen van een onvolwassen wereld

Rivieren van hoop stromen in de woestijn

De regen zal komen om die rotte binnenkant te wassen

Wij, bloemen die midden in de winter zijn geboren en gekweekt

Het doodt me niet, maar het doet pijn

In het leven heb ik altijd op blote voeten gelopen

Ik weet niet hoe ik elegant moet doen

Brand vuur onder deze ijzige ogen

Wat dacht je, ik was normaal?

Je tilt me ​​op alsof ik een vod ben

Als de avond mis gaat

En je komt, leg me niet neer voor vanavond

Ik ben niet in orde, ik heb je niet nodig

Ik kan doen alsof (maar ik weet niet of ik je goed kan doen)

Wij die in het midden van een zee zijn

Wij die zonder onderdak zijn

Wij, ik zou daar uren kunnen blijven, maar hoeveel hitte?

Ik voel geen koude rillingen

We werpen ons uit de lucht, zonder parachute

We weten niet hoe we moeten vliegen, maar alleen om te vallen, maar zonder duizeligheid