Lolaila Carmona - Napoleon Solo

En estos días en los que ya sería mejor sentirse muerto

No respirar

Porque estos días no valen nada y no quiero tener que ir a dormir y despertar

Y ver qué pasa y el tiempo no mata

Y llega tarde cuando espero, llega y no me dice nada

No veo, no sueño, ni cielo, ni infierno

¿Las cosas que me das por qué me las quitas luego?

¿Las cosas que me das por qué me las quitas luego?

Tú haces ruido y silencio

Y todo el tiempo que he perdido en ti dentro del fuego para desahogar pertenece

a mí

¿Las cosas que me das porque me las quitas luego?

Tú haces ruido y silencio

(en estos días en los que ya sería mejor sentirse muerto, no respirar)

Y todo el tiempo que he perdido en ti dentro del fuego para desahogar pertenece

a mí

(porque estos días no valen nada y no quiero tener que

Ir a dormir y despertar)

Esto es el desierto, ni árbol, ni hueso y yo buscando y no lo encuentro y no

puedo dejar de hacerlo

Quiero que no me cueste na' y algo tendré que dar

Si vivir no vale más dentro del agujero

A lo mejor estás ahí entre la mugre que acumula el cenicero

¿Dónde estas?

¿Dónde estas?

Desde donde tú juegas con todo lo nuestro

¿Las cosas que me das por qué me las quitas luego?

Tú haces ruído y silencio

Y todo el tiempo que he perdido en ti dentro del fuego para desahogar pertenece

a mí

¿Las cosas que me das porque me las quitas luego?

Tú haces ruído y silencio

(A lo mejor estás ahí entre la mugre que acumula el cenicero)

Y todo el tiempo que he perdido en ti dentro del fuego para desahogar pertenece

a mí

(¿Dónde estas? ¿Dónde estas? Desde donde tú juegas con todo lo nuestro)

Cuando encuentres sitio, quédate arropadito para no molestar al mundo con tu

monstruoso aspecto

Espera siempre un mal gesto y retírate a dormir si puedes ¡corre y vete tú!

Y si te quedas ponte en medio de la carretera

Pero no esperes un tren ni una motocicleta

Cuando la cojas y la pongas a cuarenta estarás más cerca, ya más cerca…

In deze dagen waarin het beter zou zijn om je dood te voelen

adem niet

Want deze dagen zijn waardeloos en ik wil niet gaan slapen en wakker worden

En kijk wat er gebeurt en de tijd doodt niet

En hij komt laat aan als ik wacht, hij komt en hij vertelt me ​​niets

Ik zie het niet, ik droom niet, geen hemel, geen hel

Waarom neem je de dingen die je me later geeft?

Waarom neem je de dingen die je me later geeft?

Je maakt lawaai en stilte

En al de tijd die ik aan jou heb verspild in het vuur om te ventileren hoort erbij

naar mij

De dingen die je me geeft omdat je ze later van me afpakt?

Je maakt lawaai en stilte

(in deze dagen waarin het beter zou zijn om je dood te voelen, niet te ademen)

En al de tijd die ik aan jou heb verspild in het vuur om te ventileren hoort erbij

naar mij

(omdat deze dagen waardeloos zijn en ik dat ook niet wil)

gaan slapen en wakker worden)

Dit is de woestijn, geen boom, geen bot en ik zoek het en ik kan het niet vinden en ik kan het niet

kan ik ermee stoppen?

Ik wil dat het me niets kost en ik zal iets moeten geven

Als het leven niet meer waard is in het gat

Misschien ben je daar tussen het vuil dat zich ophoopt in de asbak

Waar ben je?

Waar ben je?

Van waar je met ons allemaal speelt

Waarom neem je de dingen die je me later geeft?

Je maakt lawaai en stilte

En al de tijd die ik aan jou heb verspild in het vuur om te ventileren hoort erbij

naar mij

De dingen die je me geeft omdat je ze later van me afpakt?

Je maakt lawaai en stilte

(Misschien ben je daar tussen het vuil dat zich ophoopt in de asbak)

En al de tijd die ik aan jou heb verspild in het vuur om te ventileren hoort erbij

naar mij

(Waar ben je? Waar ben je? Waar speel je met ons allemaal)

Als je een plek vindt, blijf dan op je kop zodat je de wereld niet lastigvalt met je

monsterlijk aspect

Verwacht altijd een slecht gebaar en ga slapen als je kunt, ren en ga zelf!

En als je jezelf in het midden van de weg blijft zetten

Maar verwacht geen trein of motor

Als je het oppakt en op veertig zet, ben je dichterbij, dichterbij...