Like an Ode Forged in Immemorial Eras - Mythological Cold Towers

In the beginning of ages

Auspices of the eagles I saw

Mortuary urns and adorned coffins

A chthonian theodicy

Lost trails in a misty morning

Heirs of Crom roam upon the Earth

Punished by darkness, bleak from the Sun

As the abandoned palaces

The heralds carry their victory

Now the eagle flies to the sun

Restoring a new empire

Bravery of the now defunct gods

Veiled with mantles of light

These great icons that ruled the Land

Yet, grey shaped tomblike forms arise

And then the pediment of hypogeum is accomplished

The Mesomphalo burns with dense arrows

It’s the return of wrath and tragedy

Never seen nor touched

Ages like they’ve never happened at all

In het begin der tijden

Auspiciën van de adelaars die ik zag

Mortuariumurnen en versierde doodskisten

Een chtonische theodicee

Verloren paden op een mistige ochtend

Erfgenamen van Crom zwerven over de aarde

Gestraft door de duisternis, somber van de zon

Als de verlaten paleizen

De herauten dragen hun overwinning

Nu vliegt de adelaar naar de zon

Een nieuw rijk herstellen

Moed van de inmiddels ter ziele gegane goden

Gesluierd met mantels van licht

Deze grote iconen die het land regeerden

Toch ontstaan ​​er grijs gevormde grafvormen

En dan is het fronton van hypogeum voltooid

De Mesomphalo brandt met dichte pijlen

Het is de terugkeer van toorn en tragedie

Nooit gezien of aangeraakt

Eeuwen alsof ze nog nooit zijn gebeurd