Essay - Myth City

Somone tell all the gollums be quiet

Rings off my phone but i rather die in silence

The local villain come look and admire him

Got my precious its a subject to a tyrant

Ignorance is bliss so we chatter with our fists

Writing loud sounds down shout about an you’ll get stitched

By a couple foul mouthed so called ignorant kids, but we’re

Puzzled by motion hardly coping as it is

I’m light headed from the pressure of the underdog

So alone low my stoney dome feels ripped apart

No older told us, or warned us that it would be this hard

Yet, this life’s no different to a graveyard

This life no different to a graveyard

Verse Intro:

Mr super hero

When you fall

Who’s gonna save you

I asked myself if i could find a way

To hide in plain sight where all the liars stay

Its cliché

Same shit upon a different day

Didn’t realise how much life it takes

Run with your injures memories underneath mistakes

CHourus:

I’m light headed from the pressure of the underdog

So alone low my stoney dome feels ripped apart

No older told us, or warned us that it would be this hard

Yet this lifes no different to a graveyard

This life no different to a graveyard

Life no different to a grave!

Iemand, zeg tegen alle gollums, wees stil

Gaat over op mijn telefoon, maar ik sterf liever in stilte

De lokale schurk kom kijken en bewonder hem

Ik heb mijn kostbare het is onderworpen aan een tiran

Onwetendheid is gelukzaligheid, dus we kletsen met onze vuisten

Schrijf luide geluiden op, schreeuw over een je wordt genaaid

Door een paar grofgebekte zogenaamde onwetende kinderen, maar we zijn...

Verbaasd door beweging die het nauwelijks aankan zoals het is

Ik ben licht in het hoofd van de druk van de underdog

Zo alleen laag voelt mijn stenen koepel uit elkaar gescheurd

Geen ouder heeft ons verteld of gewaarschuwd dat het zo moeilijk zou zijn

Toch is dit leven niet anders dan een kerkhof

Dit leven is niet anders dan een kerkhof

Vers Inleiding:

Mijnheer superheld

Wanneer je valt?

Wie gaat je redden

Ik vroeg mezelf af of ik een manier kon vinden

Om te verbergen in het volle zicht waar alle leugenaars blijven

het is cliché

Dezelfde shit op een andere dag

Wist niet hoeveel leven het kost

Ren met je geblesseerde herinneringen onder fouten

koor:

Ik ben licht in het hoofd van de druk van de underdog

Zo alleen laag voelt mijn stenen koepel uit elkaar gescheurd

Geen ouder heeft ons verteld of gewaarschuwd dat het zo moeilijk zou zijn

Toch is dit leven niet anders dan een kerkhof

Dit leven is niet anders dan een kerkhof

Het leven is niet anders dan een graf!