The Storm - Myrah

I wake up screaming, awake and dreaming,

Where the old nightmares are hibernating

The darkness descends, the fading light contends

Here with all the pure evil that ascends

I see the stars falling deep into the sea

And no moon to raise the tide

When the last storm arrives in me

I stand paralyzed in this cold embrace

I am dissolved with the fear in my face

Inside my head, I hear a distant scream

I am torn between reality and a dream

«I see the stars falling deep into the sea

And no moon to raise the tide

Dark restless shades arise upon the barren land

The fire ablaze, the dry autumn helps it stay

Just as a soft breeze carries dead leaves,

Signs of the fallen became dust in the wind»

I have always let, the solitude decide

But now you are here by my side

I’ve been waiting, to feel you in my arms

This time I will not do you any harm

Ik word wakker schreeuwend, wakker en dromend,

Waar de oude nachtmerries overwinteren

De duisternis daalt neer, het vervagende licht vecht

Hier met al het pure kwaad dat opstijgt

Ik zie de sterren diep in de zee vallen

En geen maan om het tij te verhogen

Wanneer de laatste storm in mij aankomt

Ik sta verlamd in deze koude omhelzing

Ik ben opgelost met de angst op mijn gezicht

In mijn hoofd hoor ik een verre schreeuw

Ik word verscheurd tussen realiteit en een droom

«Ik zie de sterren diep in de zee vallen»

En geen maan om het tij te verhogen

Donkere rusteloze schakeringen verschijnen op het dorre land

Het vuur laait op, de droge herfst helpt het te blijven

Net zoals een zacht briesje dode bladeren draagt,

Tekenen van de gevallenen werden stof in de wind»

Ik heb altijd laten, de eenzaamheid beslissen

Maar nu ben je hier aan mijn zijde

Ik heb gewacht, om je in mijn armen te voelen

Deze keer zal ik je geen kwaad doen