Hunting Season - My Silent Wake

Why run my friend?

There’s nowhere left to hide

Why search the ruins?

There’s nothing left to find

We live, we breathe

But we are numb to life

We grieve

The tears have dried in our eyes

And beauty — we pass it by

Purity — cast aside

We carry a crushing weight

Our fear, our lust and all our hate

Our fears and all our hate

Our fears and all the violence of all these years

The burden of all our fears

Where will it end

There’s nowhere left to hide

There’s nothing left to find

Such beauty we do not see

We pass it by

While we destroy each others lives

Still we kill, still we maim

We ruin, we blacken

We’re still those children

The ones who mock and threaten

With our own rhyme and reason

This is our hunting season

Waarom mijn vriend runnen?

Je kunt je nergens meer verstoppen

Waarom de ruïnes doorzoeken?

Er is niets meer te vinden

We leven, we ademen

Maar we zijn gevoelloos voor het leven

We treuren

De tranen zijn opgedroogd in onze ogen

En schoonheid — we gaan eraan voorbij

Zuiverheid — terzijde geschoven

We dragen een verpletterend gewicht

Onze angst, onze lust en al onze haat

Onze angsten en al onze haat

Onze angsten en al het geweld van al die jaren

De last van al onze angsten

Waar eindigt het?

Je kunt je nergens meer verstoppen

Er is niets meer te vinden

Wat een schoonheid zien we niet

We gaan er voorbij

Terwijl we elkaars levens verwoesten

Nog steeds doden we, nog steeds verminken we

We ruïneren, we maken zwart

We zijn nog steeds die kinderen

Degenen die spotten en bedreigen

Met onze eigen rijm en reden

Dit is ons jachtseizoen