Смерть - My Confession

Садов цветущих больше нет,

Остался уголь и туман,

Стали пылью золотые башни,

Отравой – дождь.

Она с начала всех начал,

Беззвучно наблюдала,

Как идиоты в праведных речах,

Уничтожали мир.

На закате времен

Сбросить всё не своё

И сгорая в лучах раствориться.

Вы остались вдвоем,

Больше нет никого,

Ты в объятьях её

Стал бессмертным.

Больше нет хороших и плохих,

Не сбежать и не спастись,

От неё шаг, как два за ней

День, как час твой и год, как день,

Ей всё равно, она идёт собрать плоды.

На закате времен

Сбросить всё не своё

И сгорая в лучах раствориться.

Вы остались вдвоем,

Больше нет никого,

Ты в объятьях её

Стал бессмертным

Bloeiende tuinen zijn niet meer

Er was kolen en mist,

Gouden torens veranderden in stof

Gif - regen.

Ze is vanaf het begin van alle begin,

stil gekeken,

Als idioten in rechtschapen toespraken,

Ze hebben de wereld vernietigd.

Aan het einde der tijden

Reset alles wat niet van jou is

En branden in de stralen om op te lossen.

Je werd alleen gelaten

Er is niemand anders

Je bent in haar armen

Onsterfelijk geworden.

Niet meer goed en slecht

Ren niet weg, wees niet gered

Vanaf haar trede, als twee achter haar

Een dag is als jouw uur en een jaar is als een dag,

Het kan haar niet schelen, ze gaat het fruit halen.

Aan het einde der tijden

Reset alles wat niet van jou is

En branden in de stralen om op te lossen.

Je werd alleen gelaten

Er is niemand anders

Je bent in haar armen

Onsterfelijk geworden