Stare at the Sun - Mutemath

How, how are we off on a tangent again?

Oh, we say what we say, and the poison is breaking our skin

Blame, what’s to blame?

It’s an argument no one can win

'Cause at best we don’t know, and it’s wearing us thin

And we stare at the sun, but we never see anything there

Just a glare has become all that we’ll ever see there

And we stare at the sun, but we never see anything there

All of nothing’s become all that we’ll ever see there

Cards, we are cards in a wheel spun around on the truth

Maybe we don’t need to know any more than we have to

And we stare at the sun, but we never see anything there

Just a glare has become all that we’ll ever see there

And we stare at the sun, but we never see anything there

All of nothing’s become all that we’ll ever see there

The sky is always wondering, what are these arguments about?

You’d think we would notice our eyes are burning out

We should have learned by now

And we stare at the sun, but we never see anything there

Just a glare has become all that we’ll ever see there

And we stare at the sun, but we never see anything there

All of nothing’s become all that we’ll ever see there

It’s all that we’ll ever see there

It’s all that we’ll ever see there

It’s all that we’ll ever see there

And we stare at the sun

Hoe, hoe zijn we weer op een raaklijn?

Oh, we zeggen wat we zeggen, en het gif breekt onze huid

Schuld, wat is de schuld?

Het is een argument dat niemand kan winnen

Omdat we het op zijn best niet weten, en het maakt ons dun

En we staren naar de zon, maar we zien daar nooit iets

Slechts een schittering is alles geworden wat we daar ooit zullen zien

En we staren naar de zon, maar we zien daar nooit iets

Alles van niets is alles geworden wat we daar ooit zullen zien

Kaarten, we zijn kaarten in een wiel dat ronddraait op de waarheid

Misschien hoeven we niet meer te weten dan nodig is

En we staren naar de zon, maar we zien daar nooit iets

Slechts een schittering is alles geworden wat we daar ooit zullen zien

En we staren naar de zon, maar we zien daar nooit iets

Alles van niets is alles geworden wat we daar ooit zullen zien

De lucht vraagt ​​zich altijd af, waar gaan deze argumenten over?

Je zou denken dat we zouden merken dat onze ogen opbranden

We hadden nu moeten leren

En we staren naar de zon, maar we zien daar nooit iets

Slechts een schittering is alles geworden wat we daar ooit zullen zien

En we staren naar de zon, maar we zien daar nooit iets

Alles van niets is alles geworden wat we daar ooit zullen zien

Het is alles wat we daar ooit zullen zien

Het is alles wat we daar ooit zullen zien

Het is alles wat we daar ooit zullen zien

En we staren naar de zon