The Final Course - Mudhoney

I stare into a belly through the eyes of a beast

Made a toast to life and commence the feast

We chewed up mitten creams till our mouths would ooze and foul

Devour man from meat, sucking marrow from the bone

Washed it down with wine, Vintage 1953

Leaned back in our chairs, sucked a bone and picked our teeth

Gazing at our bellies, I watched the unfolding of time

Stricken by a bolt eyed brother, there’s no way that child is mine

Silence gripped the table till the sobbing began

And her console and the scolding from the wives of all the men

To glare down at the plates, faces flushing red

The women now demanded a platter with my head

The knowledge in my head fit the anger in my heart

The vomit in my hands meant the chocking will soon start

I grabbed the throat of the nearest shrew, she was sitting at my right

Someone brained me with a skillet, boom boom, out go the lights

I was watching from above my body

Face down on the floor

They gathered round my carcass, gasping in horror

What do we do about the body, someone cried

I heard them without a body, «there can be no trial»

But the meat all quickly changed and they all got down to work

That is how it was I who became the final course

Ik staar in een buik door de ogen van een beest

Proosten op het leven en beginnen aan het feest

We kauwden wantencrèmes op tot onze mond sijpelde en vies werd

Verslind de mens van vlees, zuig merg uit het bot

Weggespoeld met wijn, Vintage 1953

Leunde achterover in onze stoelen, zoog op een bot en plukte onze tanden

Terwijl ik naar onze buik staarde, zag ik hoe de tijd zich ontvouwde

Getroffen door een broer met scherpe ogen, is er geen manier dat dat kind van mij is

Stilte greep de tafel tot het snikken begon

En haar troost en het berispen van de vrouwen van alle mannen

Om naar de borden te staren, gezichten roodgloeiend

De vrouwen eisten nu een schotel met mijn hoofd

De kennis in mijn hoofd past bij de woede in mijn hart

Het braaksel in mijn handen betekende dat het stikken snel begon

Ik greep de keel van de dichtstbijzijnde feeks, ze zat rechts van mij

Iemand heeft me hersend met een koekepan, boem boem, uit gaan de lichten

Ik keek van boven mijn lichaam

Gezicht naar beneden op de vloer

Ze verzamelden zich rond mijn karkas, hijgend van afschuw

Wat doen we aan het lichaam, riep iemand?

Ik hoorde ze zonder lichaam, "er kan geen proces zijn"

Maar het vlees veranderde snel en ze gingen allemaal aan het werk

Zo werd ik de laatste cursus