Overseer - Mortification

A compassionate God

Looks down upon the earth

As the void in man’s heart grows wide

Empty human grabs at the air around

As fashions drift along through life

Chasing the wind

The emptiness will never be satisfied

While pleasure warms the dullness inside

Restoration groans for fulfillment

Within the captivity of pride

Overseer, creation testifies

As pride of man holds

Back the helpless cries

Drawing near with arms

Stretched open wide

Inviting forgiveness in its place

Inside

Instinct persuades the will

Men like animals respond

To the calling of desire

Ignorant of the creator

May God subject them all

Our to labour on their own

When human strength fails

Then they’ll call upon the Lord

Yet in God’s great compassion

He floods His grace upon our soul

Mankind chooses helplessness

As pride holds back the cries

And outwardly denies it

As he closes up inside

I cry out to the Lord in my distress

He takes away the chains

That bind my soul

Let us give thank for His

Unfailing word

For He sets us free

Scripture references:

Ecclesiastes 1:14

Jude 1:10

Nehemiah 9:26−27,31

James 1:15

Romans 8:18−23

Psalm 107:10−16

Een medelevende God

Kijkt neer op de aarde

Naarmate de leegte in het hart van de mens groter wordt

Lege mens grijpt naar de lucht rondom

Terwijl mode door het leven drijft

De wind achtervolgen

De leegte zal nooit worden bevredigd

Terwijl plezier de saaiheid van binnen verwarmt

Restauratie kreunt om vervulling

In de gevangenschap van trots

Opziener, schepping getuigt

Zoals de trots van de mens inhoudt

Terug de hulpeloze kreten

Nabij komen met armen

Wijd open gestrekt

Op zijn plaats vergeving uitnodigen

Binnenkant

Instinct overtuigt de wil

Mannen houden van dieren reageren

Naar de roeping van het verlangen

Onwetend van de maker

Moge God ze allemaal onderwerpen

Onze om zelfstandig te werken

Wanneer menselijke kracht faalt

Dan zullen ze de Heer aanroepen

Maar in Gods grote mededogen

Hij overstroomt Zijn genade over onze ziel

De mensheid kiest voor hulpeloosheid

Omdat trots de kreten tegenhoudt

En naar buiten toe ontkent

Terwijl hij zich van binnen sluit

Ik roep tot de Heer in mijn nood

Hij neemt de kettingen weg

Die mijn ziel binden

Laten we dank zeggen voor Zijn

onfeilbaar woord

Want Hij maakt ons vrij

Schriftverwijzingen:

Prediker 1:14

Judas 1:10

Nehemia 9:26−27,31

Jacobus 1:15

Romeinen 8:18−23

Psalm 107:10-16