The Malice of Lifes Cruel Ways - Mortemia

I see you stand in the rain of a darkened day

And denial won’t ease your pain

I see you falter through doors you’ve passed through before

As your memories all fade away

I see you stand in a blaze of infernal pain

In denial and on the wane

I see you falter through endless corridors

An illusion and a world led astray

I know your heart has grown so dark

Torn all apart by the malice of life’s cruel ways

I know your soul has grown so cold

So frail and old, far too weary to face the day

I see you fall, see you crawl

See you face the wall that keeps the world away

I hear you cry, see you strive

See you mourn your life in the arms of an unborn day

Ik zie je staan ​​in de regen van een donkere dag

En ontkenning zal je pijn niet verzachten

Ik zie je wankelen door deuren waar je eerder doorheen bent gegaan

Terwijl je herinneringen allemaal vervagen

Ik zie je staan ​​in een gloed van helse pijn

In ontkenning en aan het afnemen

Ik zie je wankelen door eindeloze gangen

Een illusie en een wereld die op een dwaalspoor zijn gebracht

Ik weet dat je hart zo donker is geworden

Alles verscheurd door de boosaardigheid van de wrede manieren van het leven

Ik weet dat je ziel zo koud is geworden

Zo broos en oud, veel te moe om de dag onder ogen te zien

Ik zie je vallen, zie je kruipen

Zie je staan ​​voor de muur die de wereld weghoudt

Ik hoor je huilen, zie je streven

Zie je rouwen om je leven in de armen van een ongeboren dag