Dödens skald - Mörk Gryning

Silver vatten, sjn vilar blank som stl

O andar, fr mig ut, ta mig ned

Ned i djupet till ddens ljus, snk mig och drnk mig, jag ber

Mitt liv r frbi nu s kom dra mig ned, mina vnner ur djupet mig ser

Jag ser upp mot himlen och dansar en sista dans

Allt r nu gjort, allt r sett, allt r sagt

Skymning vilar tugnt ver mig

Men att jag gr nu r inte ett slut, ljuset r mrker och mrker r ljus

Dansa min vals jag r Ddens Skald, min sng sjungs utav skogen

Den dag jag dog

Djupets svarta lockelse mig blivit allt fr stark

Till Absus rika sal jag svvar i extas

Jag r en med Nattens svarta vsen

Jag r en med de ondliga djupen

Virveln i vattnet fr mig till mitt ursprung

Virveln, den eviga Malstrmmen

Jagad genom grottor s mrka i skuggornas rike

Varelser krlar efter mig, abnorma ting

Pltsligt en avgrund vidgar sig under mig

Jag faller igen, lngre in i avgrunden

Jag ser upp mot himlen och dansar en sista dans

Allt r nu gjort, allt r sett, allt r sagt

Skymning vilar tugnt ver mig

Men att jag gr nu r inte ett slut, ljuset r mrker och mrker r ljus

Dansa min vals jag r Ddens Skald, min sng sjungs utav skogen

ver berg utav ben och forsar av blod

Den dag jag dog

Zilver water, meer rust glanzend als maat

O geesten, breng me naar buiten, haal me neer

Beneden in de diepte naar het licht van de dood, laat me zinken en verdrink me, bid ik

Mijn leven is nu voorbij, dus kom, trek me naar beneden, mijn vrienden uit de diepte zien me

Ik kijk omhoog naar de lucht en dans nog een laatste dans

Alles is nu gedaan, alles is gezien, alles is gezegd

De schemering rust zwaar op mij

Maar dat ik nu ga is geen einde, het licht is donkerder en donkerder is licht

Dans mijn wals Ik ben de dichter van Dden, mijn lied wordt gezongen uit het bos

De dag dat ik stierf

De zwarte allure van diepte is mij veel te sterk geworden

Naar de rijke zaal van Absus zweef ik in extase

Ik ben één met het zwarte wezen van de nacht

Ik ben één met de kwade diepten

De draaikolk in het water brengt me naar mijn oorsprong

De draaikolk, de eeuwige maalstroom

Gejaagd door grotten zo donker in het rijk van schaduwen

Wezens kruipen achter me aan, abnormale dingen

Plots verwijdt zich een afgrond onder mij

Ik val weer, verder in de afgrond

Ik kijk omhoog naar de lucht en dans nog een laatste dans

Alles is nu gedaan, alles is gezien, alles is gezegd

De schemering rust zwaar op mij

Maar dat ik nu ga is geen einde, het licht is donkerder en donkerder is licht

Dans mijn wals Ik ben de dichter van Dden, mijn lied wordt gezongen uit het bos

over bergen van botten en stroomversnellingen van bloed

De dag dat ik stierf