Колыбельная о монстрах - Moriko

Монстры и Чудовища

Подлунного мира

Не явятся без спроса.

Так просто некрасиво.

Раз люди их пугаются,

Боятся встречи лично,

То монстрам здесь разгуливать

Ну просто неприлично.

Ну просто неприлично.

Чудовища стараются

Не напугать клыками

Ребёнка или барышню

И убегают сами.

Приходится чудовищам

В пыли под кроватью

Весь день от света прятаться,

Нам не мешать некстати.

Нам не мешать некстати.

И грустно им от этого

И монстры даже плачут

Что никому не нужные

И ничего не значат.

Зачем же их придумали?

Зачем на свет явили?

Порою люди злобные.

Монстры не такие.

Монстры не плохие.

И в жизни человеческой

От них не станет хуже,

Если бы хоть изредка

Мы звали их на ужин.

И монстры будут счастливы,

И нам приятно будет.

Чудовища — хорошие.

Монстры тоже люди.

Монстры тоже люди.

Monsters en kolossen

Ondermaanse wereld

Ze komen niet opdagen zonder te vragen.

Het is gewoon zo lelijk.

Omdat mensen bang voor ze zijn,

Bang om elkaar persoonlijk te ontmoeten

Dan zwerven de monsters hier rond

Nou, het is gewoon onfatsoenlijk.

Nou, het is gewoon onfatsoenlijk.

De monsters proberen het

Schrik niet met hoektanden

Kind of jongedame

En ze rennen weg.

Monsters moeten

In het stof onder het bed

De hele dag voor de wereld verborgen

We bemoeien ons niet op ongepaste wijze.

We bemoeien ons niet op ongepaste wijze.

En daar zijn ze verdrietig over

En de monsters huilen zelfs

Dat heeft niemand nodig

En ze betekenen niets.

Waarom zijn ze uitgevonden?

Waarom werden ze aan het licht gebracht?

Soms zijn mensen gemeen.

Monsters zijn niet zo.

Monsters zijn niet slecht.

En in het menselijk leven

Ze zullen er niet slechter op worden.

Als het maar af en toe is

We hebben ze uitgenodigd voor een etentje.

En de monsters zullen blij zijn

En we zullen tevreden zijn.

Monsters zijn goed.

Monsters zijn ook mensen.

Monsters zijn ook mensen.