Myriad - Morda

I had to serve you in tradition

Into loves doctrine

Pride is the fool that keeps on burning deep inside me

Pride is the fool that keeps me suffering

Now it’s freezing

Deep inside me

Tender snow that is teasing real softly

Pride turned out to be a mistral wind

I am alone

Myriad

One wipes

She departs

Beyond my sight

She sighes for dignity

I thought of myself als a glorified herald

Determinist

She no longer saw the answers

Pride was the fool that keeps on burning deep inside me

Pride is the fool that keeps me suffering

Your penance is my humble fate in which i have to repose

We were so close

Reductionist

I leave the ship

To live alone

I venerate what once could have been

What one could’ve been

Ik moest je dienen in de traditie

In de liefdesleer

Trots is de dwaas die diep in mij blijft branden

Trots is de dwaas die me laat lijden

Nu vriest het

Diep vanbinnen

Tedere sneeuw die heel zacht plaagt

Trots bleek een mistralwind te zijn

Ik ben alleen

Myriade

één veegt af

Ze vertrekt

Voorbij mijn zicht

Ze zucht om waardigheid

Ik beschouwde mezelf als een verheerlijkte heraut

determinist

Ze zag de antwoorden niet meer

Trots was de dwaas die diep in mij blijft branden

Trots is de dwaas die me laat lijden

Uw boetedoening is mijn nederige lot waarin ik moet rusten

We waren zo close

reductionistisch

Ik verlaat het schip

Alleen wonen

Ik vereer wat ooit had kunnen zijn

Wat had iemand kunnen zijn